“Zie daar, zie daar, mijn oranjepartij is in Nickerie al begonnen met de opmars. Nee, het wordt een stormmars, een triomfmars, en na 25 mei 2025: een feestmars.”
“Ja, mooi, maar je hebt ook een ganzenmars, een kraaienmars, en niet te vergeten: wan mars gwe.”
“Ach, geklets, je bent gewoon jaloers dat mijn Barkha Chan duidelijk gaat voor een tweede ambtstermijn.”
“Na alle ellende, crisis, leugens en corrupte friends and family? Kijk maar naar de bladzijden lange opsomming van de Paarse partij toen die onlangs het vertrouwen in de president opzegde.”
“De opsomming van het wanbeleid van de paarse regeerperiode is boekendik en heet: Van Hoefdradigheid tot Tralala Djotehlalligheid. En wat voor zoden aan de dijk legt deze opzegging?”   
“Maar de pres was wel fel en gaf zijn eigen minister van grondzaken een ultimatum om die gronduitgifte daar in Nickerie terug te draaien.”
“En als die minister dat niet doet? Gaat hij haar ontslaan wat hij al lang had moeten doen? Net zoals hij die onbenul op Justitie ook allang had moeten opdonderen?”
“Ben ik met Ron eens. Zelfs zijn lang aangekondigde en steeds uitgestelde 'reshuffling' bleef in de lucht hangen.”
“Hij laat steeds zien dat hij doet wat de Yellow King wil of niet wil.”
“Yellow Lonnie wilde dat Poki moest gaan, Chan wilde niet, maar moest uiteindelijk toch zwichten.”
“Potipoki, geofferd voor politieke doti. Kijk wat er in de plaats kwam.”
“Zelfde met Jupitaantje, goeie minister, maar wilde niet meedoen met de grillen van Lonnenman, dus hij moest gaan, al wilde de pres niet, hij zwichtte weer.”
“Idem dito met de beste uit zijn team, namelijk Achaiber; die wilde niet meer meedoen met deze rommel. En zie.”
“Guts hebben om te zeggen: jij blijft en jij rotte appel dondert op, nee, dat kunnen we niet in deze chantage-coalities.”
“Ja, dat zagen we ook bij de Paarse vorige en de daar vorige, Ronald van het Groene Erf. Die boorde liever zijn emmer, dan om een dieftige coalitieminister eruit te gooien.”   
“En dit onmachtig beleid was volgens mij de druppel die de emmer wel deed overlopen bij een grote groep zwevende kiezers. Uit balorigheid stemden ze in 2010 op Paars.”
“Ja, want overigens was het beleid van de groene president twee termijnen redelijk stabiel te noemen.”
“Dus meester, in uw analyse beloont die groep zwevende kiezers je niet zozeer voor je goed beleid, maar ze straffen je eerder af voor je besluiteloos beleid dat corruptie vrij baan geeft.”
“Yess, en vooral als duidelijk blijkt dat je politieke coalitie belangen boven het landsbelang stelt.”  
“Wat zal dan volgens u de waarschijnlijke uitslag van de komende verkiezingen worden?”
“Ja, maar wel een goede analyse, want dat voorbeeld wat u ons de vorige week gaf over het verschil tussen lijstvolgorde en stemvolgorde was wel duidelijk, maar dat is niet hoe de toewijzing van zetels werkelijk in zijn werk gaat. Mijn oom Lothar gaf mij ‘the real thing."
“En snap je het nu wel?”
“Niet echt. Ik vind het onnodig moeilijk. Dat voorbeeld van u was veel makkelijker, maar was helaas verzonnen.”
“Klopt, het was een ludiek voorbeeld om het ondemocratische van dat systeem van lijstvolgorde aan te geven, zoals in het nabije verleden in Nickerie duidelijk bleek.”
“Goed, hier is mijn analyse voor de komende verkiezingen: De VHP, NDP en ABOP halen elk met hun eventuele samengesmolten partners, de meeste zetels. Ik denk 42 van de 51.”
“Aanvulling, meester. De NPS is voor velen hét alternatief en zal zeker meer dan 3 zetels halen.”
“Klopt. Ik denk dat ze goed zijn voor zes zetels.”
“Dan blijven er nog 3 zetels over. Waar gaan die?”
“Als HVB, DOE, DA 91 en A-20 samen op één lijst gaan staan, pikken zij die 3 zetels misschien. Gaan ze apart of twee gaan samen, halen ze misschien een of twee zetels.”
“Maar er zijn zovele ontevreden kiezers.”
“Klopt, maar de doorsnee Suri-kiezer stemt niet op kleintjes of op losers, en zal ondanks zijn ontevredenheid traditioneel stemmen, dus overwegend religieus-etnisch of thuis blijven. Klarie. Dat is de realiteit alhier nog altijd sinds het algemeen kiesrecht werd ingevoerd.”
“En waar trekken de zwevende en de nieuwe kiezers naar toe?”
“Ik ga hiervoor even terug: lang geleden hebben we een tekst voor samenvatting aan de leerlingen gegeven, die heette: ‘De pendulebeweging van de democratie.”
“Pendulebeweging?”
“Ja, denk aan die oude bimbamklokken met zo een slinger. Die    ging van links naar rechts. Elke keer ging dan een seconde voorbij: tik…tak…tik…tak. Dan zag je die secondewijzer bij elke tik of tak steeds  een streepje verder springen.”
“En wat heeft dat met de democratie te maken?”
“Volgens de auteur van dat artikel ontwikkelt de democratie zich min of meer ook zo: het volk stemt op partij A (tik), die vormt een regering, maar kan geen beleid voeren, de kiezers zijn ontevreden en stemmen bij de volgende verkiezingen op B, de tegenpartij (tak). Die hadden zo gescholden op A (leuze: w’o saka den banti) en nu ze een regering vormen, blijkt dat ze nog fouter te werk gaan als A. De kiezers worden boos en zeggen: ‘zelfde toneelstuk, alleen met andere, nog erbij slechtere spelers. Een deel probeert C (een nieuwe) maar die haalt het niet. De rest stemt uit boosheid weer op A (leuze: w’o leer’ den mores!) en A komt weer aan de macht, had veel beloofd, alles zou ‘gesittie’ worden, maar helaas, het was meer vrouw, familie en geboefte regelen, plus een strak monetair herstelprogramma werd klungelig en lummelig uitgevoerd.”
“Ik zie het al: die zwevende kiezersgroep wordt woedend, voelt zich beetgenomen en stemt keihard weer op B (leuze: wi come back, meki den frek).”
“Wachte, wachte, volgens uw voorbeeld haalt de NDP dan bij de volgende verkiezingen de meeste zetels, omdat de zwevende kiezers de VHP gaan afstraffen? Zijn ze vergeten wat Paars ons heeft aangedaan.”
“Min of meer. Maar Oranje had beloofd het beter te doen, kreeg alle ondersteuning, haalde daardoor 20 zetels en een president, en zie wat Oranje deed.”
“Dus nu al die showprojecten uitvoeren, gaat niet helpen?”
“Nee, net zoals bij de vorige club na het roven van een deel van de kasreserve en daar aloe-baba-boeba mee kopen. Wat Tralala ook deed, de groep zwevende kiezers had al een besluit genomen: we gaan jouw straffen en je tegenpartij die vlag geven.”
“Tik…tak... tikt de pendule ongenadig voort.”
“Maar is dat geen stilstand?”
“Nee, volgens die auteur is dát de ontwikkeling van de democratie, want die klokt loopt en staat niet stil.”
“Leuke analyse, daar zit wat in. Daar proost ik op.”
“Ik ook. Proost.”
 
Rappa

Advertentie