Watertekorten in Cuba zorgen steeds vaker voor verhitte gemoederen, ook in de hoofdstad Havana, nu honderdduizenden inwoners al kampen met voedsel-, brandstof- en elektriciteitstekorten. Meer dan 600.000 mensen - meer dan 1 op de 20 op het Caribische eiland met 10 miljoen inwoners - kampen met problemen met de watervoorziening, zeiden ambtenaren eerder deze maand.

Havana wordt het zwaarst getroffen door watertekorten, hoewel de meeste grote steden van het land meer dan 30.000 klanten zonder water melden, aldus de overheid.

Ambtenaren wijten de groeiende problemen aan afbrokkelende infrastructuur en een aanhoudend gebrek aan brandstof, symptomen van een etterende economische crisis die de groei heeft belemmerd en het door de communisten gerunde land bijna failliet heeft laten gaan.

Rachel Trimiño (32) zei dat de grondoorzaken geen mysterie zijn, zelfs niet in haar wijk Vedado in Havana, een relatief chique wijk van de hoofdstad. "Alle straten zitten vol met lekkende leidingen, schoon stromend water ... maar niets in onze huizen," zei ze.

Het probleem is niet snel op te lossen. Reserveonderdelen voor verouderde waterinfrastructuur, zoals leidingen en pompen, zijn schaars, zeiden ambtenaren. En zonder brandstof en voldoende transport is zelfs de noodwatervoorziening per tankwagen beperkt, volgens bewoners.

Regelmatige stroomuitval maakt het alleen maar erger. "Als ze de stroom uitschakelen, kunnen we geen water geven," zei Pedro Martino, inwoner van San Miguel de Padron, die samenwerkt met een kerkgemeenschap die bewoners kleine hoeveelheden water aanbiedt om het tekort te dichten. "Het een hangt van het ander af, en dat is het spel dat we spelen."

In sommige gebieden zijn geïsoleerde protesten uitgebroken, omdat bewoners, overweldigd door de groeiende lijst met problemen en tekorten, hun geduld verliezen in de nog steeds blakende hitte van de tropische zomer.

De economie van Cuba is gedecimeerd door een combinatie van factoren, waaronder de Covid-19-pandemie, strengere Amerikaanse sancties en een door de staat gedomineerd bedrijfsmodel dat wordt geplaagd door bureaucratie, wanbeheer en corruptie.

De sociale en economische crisis wordt algemeen gezien als een van de ergste sinds de revolutie van Fidel Castro in 1959, wat leidde tot een recordbrekende exodus van Cubaanse migranten in de afgelopen twee jaar.

Advertentie