Suriname viert jaarlijks op 25 november zijn onafhankelijkheid, een mijlpaal die dieper gaat dan politieke bevrijding. Deze dag herinnert het land aan de strijd en het verlangen naar zelfbeschikking en vrijheid, en roept de spirituele vraag op wat het betekent om als natie én als individu echt vrij en onafhankelijk te zijn. In deze zoektocht ligt niet alleen de wortel van Suriname’s identiteit, maar ook de kiem voor zijn ontwikkeling.

Voor Suriname betekent onafhankelijkheid het recht om een eigen pad te kiezen, geworteld in zijn unieke culturele diversiteit en natuurlijke rijkdommen. Het is een land waar culturen samensmelten - Inheemse, Afrikaanse, Aziatische en Europese invloeden vormen samen een unieke Surinaamse identiteit. De onafhankelijkheid benadrukt het recht en de verantwoordelijkheid om deze culturele schat te behouden, te beschermen en verder te ontwikkelen. Spiritueel gezien is ware onafhankelijkheid de bevrijding van mentale, emotionele en culturele blokkades. 

Het is het loslaten van oude patronen en koloniale invloeden die het ware potentieel beperken. Het vergt van elk individu en van de samenleving als geheel een dieper bewustzijn van hun identiteit, potentie en verbondenheid met de natuur en voorouders. Dit collectieve bewustzijn vormt de basis voor de ontwikkeling van Suriname. Zoals veel jonge naties heeft Suriname te kampen met obstakels die vaak terug te leiden zijn naar het koloniale verleden namelijk economische afhankelijkheid, politieke instabiliteit, en een breuk in culturele continuïteit.  Maar elk obstakel biedt ook een spirituele uitdaging en een kans om oude wonden te helen en nieuwe wegen te vinden om ons land verder te ontwikkelen. 

De weg naar ontwikkeling begint bij een geest van samenwerking en respect voor God, de mens en de natuur. Het regenwoud van Suriname, een van de meest ongerepte ter wereld, is zowel een spirituele als economische bron van kracht. Door duurzame landbouw, ecotoerisme en natuurbehoud te bevorderen, kan Suriname een voorbeeld zijn voor milieuvriendelijke ontwikkeling, wat ook economische zelfstandigheid bevordert. Daarnaast is het bevorderen van eenheid en cultureel zelfvertrouwen essentieel. Het versterken van onderwijs dat culturele en spirituele waarden omarmt, helpt jongeren om zich verbonden te voelen met hun erfgoed en trots te zijn op hun land. Politieke en sociale leiders kunnen inspireren door dienstbaarheid en integriteit, waarbij zij het welzijn van het volk centraal stellen.

Echte vrijheid betekent dat Suriname niet alleen losstaat van externe machten, maar ook onafhankelijk en zelfverzekerd is in wie het is. Onafhankelijkheid is een innerlijke staat, die zich richt op zelfbewustzijn en het vinden van kracht in de eigen wortels. In deze spirituele context nodigt onafhankelijkheid Suriname uit om zich los te maken van beperkingen, van oude patronen en afhankelijkheden, en om de rijkdom van zijn eigen cultuur en natuur te omarmen. Elke burger draagt een stukje van de toekomst van Suriname in zich en heeft de kracht om verandering te brengen, zowel in zichzelf als in de samenleving. Door ons te richten op spirituele waarden zoals gemeenschapszin, duurzaamheid, respect voor de natuur, liefde voor God en culturele verbondenheid, kan Suriname een pad bewandelen naar een toekomst die zowel materiële welvaart als innerlijke rijkdom biedt. 

Ik wens de gehele Surinaamse samenleving een gezegende Srefidensi toe en ik sluit af met de bekende woorden van de Surinaamse zanger en artiest Kenneth Arias ‘Wi Na Wan’.