Het was donderdagavond een gezellige, ongedwongen familie en vrienden sfeer in de Chinese Christelijke en Zending Alliance Kerk (Cama kerk) aan de Grote Combéweg. De kerkgangers en hun gasten vierden samen het Chinese Maanfeest of midherfstfestival. Dit feest staat bekend om de familiebijeenkomsten vol lekkernijen, zoals de zoete maankoek.

Op het voorterrein van de kerk hangen rode lampionnen en zijn tafels en stoelen geregeld. Binnen hangen er gekleurde vlaggetjes. De kerkgangers zijn feestelijk gekleed. Velen van hen hebben bakken gevuld met hapjes bij zich. Andere lopen met watermeloenen en pompelmoezen onder de arm. De kerk viert elk jaar het Maanfeest, vertelt Simon Cheung van de Cama Kerk. Er zijn vele verhalen en legendes over het ontstaan en betekenis van het maanfeest, die duizenden jaren teruggaan. “Maar wij Christenen geloven in één God, de Schepper. En dit feest is meer een traditie, een deel van de Chinese cultuur”, benadrukt hij.

Als de dienst aanvangt, zitten er alleen maar volwassenen en enkele tieners in de zaal. Alle kleintjes zijn in de achterzaal. De kerkjongeren houden hen bezig met spelletjes zoals ringwerpen, sjoelbakken en basketballen. De kinderen praten verschillende talen zoals Nederlands, Mandarijn en Sranan Tongo. Er heerst een oorverdovend lawaai van alle gejubel, maar gelukkig is de ruimte geluidsdicht! In de kerk zelf wordt er flink gezongen. Er wordt ook in twee talen gesproken: Cantonees en Mandarijn. Dit jaar is de kerk aan de overkant van de straat erbij en daar praten zij Mandarijn.

“Ja, we zitten in een kerk, er is een religieuze boodschap, maar de focus is meer op het gezellig samenzijn”, zegt Cheung. Naast het gebed en de zang, volgt er dan ook een quiz en kunnen de bezoekers maankoeken winnen. De jaarlijkse viering is dit keer minder druk. “Sommigen zijn naar China om daar het feest te vieren. Anderen zijn bang om vooral in deze tijd, hun winkel of huis onbeheerd achter te laten”, vertelt Cheung. Onder de aanwezigen, zijn er velen van de ‘nieuwe stroom Chinese immigranten’. Volgens Cheung is dat niet vreemd, omdat zij geen of weinig familie en vrienden in Suriname hebben. “Maanfeest is een familiefeest, dus vieren zij dit binnen de kerkgemeenschap.”

Terwijl de overburen aan de beurt zijn met een zangnummer, stellen de kinderen zich in twee rijen voor de ingang op. Onder begeleiding van de kerkjongeren, lopen zij de zaal binnen, nemen een plekje in op het podium en zingen drie nummers in het Engels. De avond wordt afgesloten met een informeel samenzijn. Buiten zijn de tafels gedekt met tientallen hapjes uit de Cantonese keuken. De overburen bouwen een eigen feestje in de bovenzaal met typische lekkernijen uit hun regio’s, zoals Fujian, Hainan en Zhejiang. Er wordt van elkaar gesnoept en snacks worden uitgewisseld. Er zijn verschillende soorten maankoeken met aparte vullingen.

Terwijl de kerkgangers het Maanfeest samen vierden, kwamen elders in Paramaribo, families bijeen in restaurants. In de vooravond waren verschillende Chinese restaurants dan ook druk bezet. Het Maanfeest wordt jaarlijks op de 15e dag van de achtste maand gevierd. Het valt samen met de volle maan en de oogstperiode. Het is het tweede grootste feest, na het Chinees Nieuwjaar. Chinezen geloven dat een volle maan symbool staat voor vrede en voorspoed. Tijdens het feest staan familie- en vriendenreünies centraal.

Advertentie