“Paaaa heb je SRD 3 voor me, ik lust popcorn?”, roept een jongen van ongeveer zeven jaar. Het is iets na zonsondergang wanneer hij met zijn ouders een achtererf te Tamanredjo binnenrent. Links staan in een rij verkoopstands en rechts een tent met stoelen, podium en instrumentaria van twee muziekgroepen. Om 20.00 uur begint een massameeting. De popcorn, worst en schaafijs kraampjes staan er vanaf 17.00 uur en doen al zaken.

Sanusa Colli checkt nog even het vuur onder de potten met worst. Samen met haar man verkoopt zij al zeventien jaar versnaperingen tijdens politieke partijactiviteiten. “Ik praat dan over de tijd dat Pertjajah Luhur eerst Pendawalima heette. Hij verkocht toen schaafijs.” De kinderen vroegen steeds of we ook popcorn verkochten. Zo kwam de zout popcorn machine, gevolgd door één die zoete produceert. Door de jaren heen hebben de Colli’s in meerdere mobiele stands geïnvesteerd, familie en vrienden aangetrokken die helpen met de verkoop.

Elke zondag staan zij op de Saoena markt. De verkiezingen zijn voor de Colli’s drukke maanden. De vele vergaderingen bieden extra inkomsten in hun hossellijn. “Wij volgen mediaberichten en bellen met verschillende partijen of contactpersonen om vergaderschema’s op te vragen. Soms bellen de contactpersonen ons zelf of lopen de markt binnen en vragen om tijdens hun vergadering te verkopen.”
“Een kleine popcorn en voor SRD 10 worst”, bestelt de jongen. Hij heeft SRD 13 van zijn vader gekregen. “Standaard neem ik 10 kg worst mee en tijdens een massameeting 20 tot 30 kg. Op straat verkoop ik een stukje voor SRD 2 en tijdens een vergadering voor SRD 2,50.” Een grote schaafijs kost SRD 5, zoute popcorn gaat voor SRD 3 en zoete is iets duurder SRD 5. De verkoop loopt elke keer anders, “soms ben je begin van de vergadering uitverkocht en soms staan wij tot aan het einde bij de afterparty”. Door de jaren heen heeft Colli de concurrentie in haar branche gemerkt. Naast haar staan nog drie standhouders die dezelfde producten aanbieden. “Rechts is me schoonbroer,” lacht ze, “wij proberen allemaal een broodje te verdienen. De klant is al gewend aan onze smaak en blijft teruggekomen.”

Achter elke stand draait op drie meter afstand een generator. De popcorn machine trekt veel stroom, legt Colli uit. “Je wilt niet afhankelijk zijn van de organisator en de aanwezige stroomvoorziening. Als de stroom uitvalt, verkopen wij door. Dat is nou een moment dat het publiek langskomt voor een lekkers.” Terwijl een BBQ saté-lucht door het terrein trekt, de Djaran Kepang groep begint op te treden, komen de eerste bussen aangereden. Personen gestoken in partijkleding en –kleuren lopen het terrein op. Sommige dragen een partijvlag in de ene hand en een zak met een portiebakje in de andere hand.

De geur van de karamel-popcorn, dichtbij het cultureel optreden lokt vele personen aan. Sandra Herkul, bedrijfsleidster van Balloons and Party Services, staat achter de machine. Haar bedrijf bestaat sinds 2004 en verkoopt op verschillende evenementen ballonnen, suikerspin en popcorn. “De mei 2015-verkiezingen zijn voor ons de eerste keer dat wij ons richten op partijactiviteiten.” Balloons and Party Services volgt de partijen via de (social) media of vraagt zelf vergaderschema’s op. “Dit betekent dat wij ook zullen investeren in onze voorraad, meer parttimers aantrekken, zodat we instaat zullen zijn op verschillende locaties tegelijk te staan.” In het verleden heeft Herkul op NDP-activiteiten gestaan, “de verkoop viel tegen, de partij verdeelt gratis consumptie”. De onderneemster juicht alle concurrentie toe. “Wij gaan hierdoor juist scherper letten op ons product en de kwaliteit.”

Ranu Abhelakh en Edward Troon

Advertentie