Het is makkelijk praten in Suriname, hoe ver Zanderij is en hoe ver Albina of Nieuw Nickerie is. Maar vanaf welk punt we zijn begonnen te ‘meten’, weet bijna niemand meer. Was het Spanhoek, was het bij het monument van Kwakoe of bij het Volkspaleis? Bijna niemand weet het meer.

Moderne landmeters werken tegenwoordig niet met liniaal en gradenboog, maar met een GPS. Een GPS is een Global Positioning System dat zo groot als een mobiele huistelefoon is. Met behulp van satellieten kan een GPS je precies vertellen waar jij je bevindt en hoe je ergens naartoe moet gaan. Een GPS koop je tegenwoordig vanaf US$100 tot € 400, afhankelijk van de precisie van de locatie.

Het archeologisch team op Mariënburg, dat nu een Stihl- grondboormachine bezit, moet met kaarten en plattegronden werken, anders is hij eindeloos bezig. Het archeologisch onderzoek dat voorlopig ‘on hold’ is gezet door de vele malversaties van de projectontwikkelaar, kan rekenen op de medewerking van Bill Fung Loy oud-medewerker van het Centraal Bureau Luchtkartering (CBL).

Het team heeft ook om hulp gevraagd bij de gepensioneerde landmeter, Gerold M. Brandon. De 78-jarige landmeter heeft onlangs op verzoek van archeoloog Benjamin Mitrasingh, een leerzame rondleiding gegeven rondom het Onafhankelijkheidsplein. Volgens Brandon was de stenenbrug naast de huidige marinetrap. Deze stenenbrug die in de rivier dook, had geen leuningen. Ergens vanaf de tweede of derde trede van de huidige brug naar beneden, naar de rivierzijde toe, bevond zich het ‘equatoriaal’ punt van Suriname. Dit was niet het NSP (Normaal Surinaams Peil)-punt en ook niet het ‘nulpunt’ van Paramaribo of van heel Suriname. Het centrum van heel Suriname bevindt zich ergens boven de Tafelberg. Bij de stenenbrug kwamen vroeger de kleine boten hun kompas ijken. Zodoende wisten zij ook precies waar het geografische Noorden lag, aldus landmeter Brandon.

Vanaf deze stenenbrug tot naar het militair wachthuisje bij de ingang van het Volkspaleis nabij de Grote Combéweg, liep toen een denkbeeldige Noordgrens. Maar de afstanden in kilometers gemeten tot naar de uitvalswegen van Groot -Paramaribo, gebeurde vanaf het huidige gebouw voor Toerisme-informatie bij Fort Zeelandia, het oude gebouw van de Militaire Politie. Daar was geen vast punt aanwezig maar het gold wel als het ‘vermoedelijke beginpunt van de ‘kilometrering’ van de uitvalswegen van Paramaribo. Aan de hand van dit vermoedelijk beginpunt werden de kilometerpalen ook geplaatst langs de grote wegen. De afstanden op de kilometerpalen kloppen nu niet meer, omdat de asfaltwegen veel ‘routes’ korter hebben gemaakt.

Wat voorlopig nog een raadsel blijft, is de ‘ster’ in de vloer bij de ‘stenenbrug’ die door KLM-aerocarto was gemaakt en daar ook geplaatst. De betekenis en functie van ‘de ster in de stenenvloer’ moeten nog onderzocht worden. Ook moet nog achterhaald worden waar het archief is bewaard van het Centraal Bureau Luchtkartering. Daar ligt ook een schat aan gegevens, plus luchtfoto’s en negatieven van Mariënburg, die KLM-aerocarto al in het midden van de vorige eeuw had gemaakt. Dus rond 1950, aldus Brandon en Fung Loy.

Advertentie