“Zo beste broeders, ik geef een rondje; ik heb wat te vieren.”
“Ben je kandidaat op een verkiesbare plaats?”
“Nee mang, ik wil drinken op het feit dat zowat alle politieke sjwervers, verstotenen, gedumpten, fossielen en fortuinjagers zich nu ergens hebben aangesloten; als laatst Djimhok & Co; onze mini-politorga, gespecialiseerd in het uitgeven van concessies, op of onder de grond, in en op de lucht, vooral areas of interest.”
“Ai, ze werden met open armen ontvangen door Lonneman & Co; die zijn gespecialiseerd in het uitmijnen van alles wat onder de wortels der bossen ligt.”
“Van plezier gaf Jimhokboy een loeiende gil zonder eind en kan hij met Lonneman de Lakoeba dansen en wel de nieuwste variant: de Hokboeladans.”
“Hoe dans je die? Ook met de heup-op-heup bespring-dat-man-sprong?”
“Nee, met de schatkistsprong; plunder die belastingkeld.”
“Mooi hè, hoe we met lede ogen moeten toezien hoe een hoop dubieus gefrommelte zich groepeert in een aantal graaiclubs en hoe we straks, zwaaiend met vlaggetjes en getooid in allerlei clubkleuren dit woela-woelagedoe nog erbij een legale status gaan geven.”
“Dat krijg je als weldenkenden, gestudeerden, intellectuelen zich laten overheersen door halve dommies en gladde mooipraters, alleen maar om hun persoonlijke belangen en aspiraties versneld veilig te stellen.”
“Ja voorzitter, is goed voorzitter, u hebt gelijk voorzitter, wat sprak u toch goed, voorzitter, u bent de beste voorzitter, maar voorzitter, die vergunning voor die import van autobatterijen uit Aflassiestan, kan u die voor mij via uw..., nee voorzitter, ik sponsor die petjes, voorzitter, jawel, om terug te komen op die tori van me, die beurs voor die zoon van me, kan u niet via Buitenlandse Zaken... is goed voorzitter, nee, ik zal die propagandisten met mijn auto vervoeren...”
“Maar velen gaan mopperend niet stemmen, omdat ze zogenaamd niet weten op wie ze moeten stemmen.”
“Je bedoelt: ze hebben zich een vorige keer laten beetnemen; ze hebben toen flink meegewapperd met een of andere politieke karavaan, hebben de partijleider flink helpen bewieroken en zijn er na de verkiezingen goed bekaaid en teleurgesteld vanaf gekomen.”
“Dat is de basis van onze politiekvoering, beste broeder, de patronagestrategie: jij stelt jouw zaken ter beschikking van ‘Der Partei’, dus eten voor onze veldwerkers gratis uit jouw restaurant, drank uit jouw supermarkt voor de leiding, stoelen uit jouw verhuurbedrijf voor zitgelegenheid, muziek van jouw housebende, jullie vrouwen en opgeschoten kinderen helpen met stoelen sjouwen, zaal versieren, eten koken, vaat afwassen enzo.”
“Gaat dat zo? Dan lijkt het op hoe men in zo een serviceclub als Lai-ons van die gemeenschapsactiviteiten ontplooit, zoals een cook-out of een veeteeltmarkt of een boengkopu-seri-fu-leri.”
“Ja, net zo, met dit verschil dat de opbrengst bij zo een serviceclub-activiteit voor een goed doel is, een kinderhuis, een paar rolstoelen voor beperkte mensen, een gratis oogonderzoek voor een heel dorp, een toilettengroep voor een crematorium en ga zo voort.”
“En bij een politieke kiesclub gaat het ook om een sociaal doel, namelijk om de voorzitter en dat kliekje likkers om hem heen ‘binnen’ te krijgen. Om die in de staatsmacht te doen delen, zodat jij als harde veldwerker straks misschien een net niet volledig afgekloven botje toegeworpen zal krijgen, of je moet maar geduld opbrengen voordat ze je tori regelen.”
“He broeder, waarom zo fel, zo gefrustreerd over onze politieke partijen en hun propagandavoering? Wat had je anders gedacht dat het doel van het politiek spel was? De werkelijke belangen van het arme volk dienen? De minstbedeelden een stevige basis geven om zich maatschappelijk op te werken? De weduwen en wezen te beschermen? De woningzoekenden massaal van een woning te voorzien? Te investeren in onderwijs en volksontwikkeling? Te werken aan het beschermen van het milieu? Als je dat werkelijk doet, ben je als politicus binnen vijf jaar al je aanhang kwijt, want die hebben zich dan opgewerkt en hebben jou met je goedkope beloften niet meer nodig.”
“Ja, maar op die manier gaan we nooit tot richtige ordening van onze samenleving komen.”
“Begrijp je nu waarom dat tot nu toe maar niet heeft kunnen gebeuren? Daarom moest bakra-basi weg, zodat we vrijelijk de kliekjesbelangen boven het landsbelang konden doen prevaleren.”
“Kliekjesbelangen? Wat bedoelt u daarmee?”
“Ach, beste jongere zuiplap in ons midden, dat zijn de belangen van bijvoorbeeld de importeurs, de machtigste kliek in ons land, gevolgd door de grootgrondbezitters, die gratis overheidsgrond wisten te bemachtigen en die voor miljoenen dollars terugverkopen aan diezelfde overheid om bijvoorbeeld een bruggenhoofd te bouwen of een dijk, een ziekenhuis, een spoorlijn, een noodzakelijke verbreding van een drukke weg en ga zo voort.”
“Zijn er dan nog meer kliekjes die meer macht hebben dan het algemeen belang?”
“De medische kliek die elke ordening van het ziekenhuiswezen kan torpederen als zij er minder aan zullen verdienen, de zwaarmaterieelvervoerders die hoofdwegen kapotrijden maar weigeren wegenbelasting per asdruk te betalen, de schelp- en zandafgravers die natuurlijke barrières tegen het stijgende zeewater zoals schelpritsen, weggraven en grote gaten achterlaten, de gouddelvers die datzelfde doen, met nog erbij met kwikafval erin, de mutinationals natuurlijk die hetzelfde deden en doen, maar die mogen alles.”
“Maar mijn hemel, dan zijn we zijn ingekapseld door al deze geldmonsters.”
“Niet zo somber. Er is nog wat speelruimte. Stel dat Paars bij de komende verkiezingen 24 zetels haalt, dan hebben ze minstens vier nodig voor een regeerbare meerderheid.”
“Nee, zo moet je niet redeneren. Vergelijk het met een partijtje Troefcall. Het eerste wat na het verdelen van de kaarten moet gebeuren, is: welke kleur wordt troef. In ons geval: Wie wordt president. Daarna speelt de kwestie van een regeerbare meerderheid.”
“Het zal deze keer hoe dan ook moeilijker worden om de president in DNA te kiezen. Paars haalt nooit van z’n leven in z’n eentje die tweederde.”
“Maar V-zoveel, alias Bont-samenraapsel, voorheen Front-samengraapsel, haalt dat ook nooit alleen.”
“Als Paars 25 haalt, zie jij Lonneman, alias papa Kaboela, 8 zetels halen om samen die tweederde te halen om de president in DNA te kiezen?”
“Lijkt me een beetje veel. En al Lonnie-partners geven wel net als magieblokjes smaak aan de soep, maar vermeerderen het volume van de soep nauwelijks.”
“Misschien Paars-Lonnie en De Doegroep? Samen 34?”
“Niet zoveel kans. De Doegroep heeft nauwelijks trekkers om z’n huidige volume minstens te verdubbelen. Het zal zelfs moeite kosten om het huidige level te handhaven.”
“Paars-Lonnie-Oranje uit V 7?”
“Moeilijk. Oranje is ondanks alles trouw aan Die Groenen gebleven. Of die moeten meekomen naar Paars.”
“Lijkt me niet zo makkelijk; Paars en groen bijten elkaar nog steeds het meest.”
“Dan Paul Wong Pienter terug bij Paars nemen?”
“Dan moet hij binnen dat V-zevending meer dan 8 zetels halen. Zie je dat gebeuren?”
“Wie houdt wie de lekkerste worst voor en wie hapt in wiens worst”
“Mijn hemel, daar gaan we weer, heen en weer, voor de zoveelste keer, dat doet zeer, de kiezers willen dat niet meer.”
“Sorry, de kiezers tellen na de verkiezingsdag niet meer mee, tot over vijf jaren.”
“En bij zulke onderhandelingen staat Baas Paars sterk: hij beslist zonder dat hij allerlei kleine partners hoeft te raadplegen. Terwijl V 7 moet eerst 6 partners raadplegen, voordat op een onderhandelingsvoorstel groen licht gegeven kan worden.”
“Dus je wil me zeggen dat het alleen de verkiezingen ingaan van Paars duidelijk ook bedoeld is om sterker, sneller en gerichter te kunnen onderhandelen na de verkiezingen?”
“Absoluut, kijk hoe hij zich nu ontdaan heeft van al dat koeparie-gedoe. Die moeten nu maar zien hoe ze via andere kanalen binnenkomen.”
“En dan kunnen ze altijd met hun elders verworven zetel terugkomen.”
“Ja, maar als V 7 in staat is de meerderheid van de ressort- en districtsraden binnen te halen, wordt de president bij gewone meerderheid in de Verenigde Volksvergadering gekozen.”
“Ook daar zullen wij van Paars zorgen voor een meerderheid.”
“Jakkes, dan zijn we geleverd.”
“Da wat kunnen we hiertegen doen?”
“Zoveel mogelijk uit ons huis komen en gaan stemmen; dan wordt die kiesdeler alvast zwaarder en dan wordt het voor iedereen moeilijker om snelletjes-snelletjes met wat vlaggenwappersstemmen en viswijvengeschreeuw binnen te komen.”
“En na de verkiezingen dan? Wat moeten we als weldenkende kiezers doen?”
“Net als de bemanning in een volle korjaal die door een onstuimige soela vaart: tjekken of je zwemvest stevig zit, je goed vasthouden, goed meekijken, met open ogen bidden, vooral stil blijven zitten en niet gillen en de Almachtige danken als je er levend door bent gekomen.”
“Niet bepaald een hoopgevend advies, maar wel realistisch.”
“Net zo realistisch als mijn voorstel dat we nu onze glazen danig moeten bijvullen. Nee, Ron niet, die rijdt ons naar huis.”

Rappa

Advertentie