“We zijn er tot nu toe goed mee omgegaan.”
“Wel wat emoties van beide zijden, maar dat hebben we grotendeels weten te beheersen en te kanaliseren.”
“Maakt niet uit: voorstanders, tegenstanders, achterstanders, onderstanders, bijstanders, bovenstanders, het heeft ons allemaal in meer of mindere mate wat gedaan.”
“Nabestaanden verdienen alle ondersteuning, al is het ook met gepaste zwijgzaamheid.’
“Totaal ongepast was dan ook de openbaarmaking van het rapport van de doodsoorzaak.”
“Nog wel buiten de nabestaanden om.”
“Zoiets doe je toch niet? Stelletje heidenen!”
“Wie veroorzaakt dan destabilisatie? Wie geeft hiermee dan voeding aan dat ophitsend geklets op de social media?”
“Rustig broeder, rustig. Er is al op waardige wijze door de nabestaanden op gereageerd.”
“En ook goed dat geaccepteerd compromis: geen staatsbegrafenis en de familie heeft geen staatseer aangevraagd.”
“Hij zal met volkseer gaan; de hoogste eer.”
“Ongepast vind ik ook dat sommigen meteen al proberen te scoren hoe goed ze met hem waren.”
“Ja: ‘mij werden onlangs nog foto’s gestuurd’, slijm, slijm. Dus straks bij de coalitievorming… slijm, slijm.”
“Maar het nummer van de afzender was mij onbekend. Ja, ja, jokkie-brokkie. Leeandro Liegveld.”
“Laten ophitsers en opstokers van binnen en van buiten zien hoe wij met dit gebeuren omgaan.”
“Maar het wordt wel tijd dat wij de boodschap na 49 + jaren nou eens eindelijk beter gaan begrijpen.”
“Welke boodschap, meester?”
“Dat we met veel meer eendrachtigheid en liefde voor dit land deze samenleving verder moeten gaan opbouwen.”
“Klopt. En niet teveel naar ons eigen kliekje, clubje of groepje kijken. Alleen maar ter wille van eigen voordeel.”
“Zelfs de kleine pink aan onze hand heeft een belangrijke functie.”
“Ik denk aan dat steengoede liedje: ‘Heb hart voor Suriname, heb hart voor dit gebroken land. Geslagen en beroofd. Er is oorlog in het bos en smokkelaars vieren feesten…Vele mensen zijn ontmoedigd, ze zijn blind voor de kracht van dit láááánd...”
“Sjaak, met alle respect voor de krachtige woorden van dit lied, maar alsjeblieft: zing niet verder, je geeft me oorpijn in mijn buik…”
“Oké, oké, zo waarderen jullie mijn talent…”
“Bepaalde zieken van geest kunnen het niet hebben, dat we ondanks alles hier zijn blijven leven…”
“En er hoe dan ook bezig zijn iets van te maken, al is de wanorde nog groot en al maken we nog teveel onnodige ruzies met elkaar.”
“Daar zijn ze in feite jaloers op, want ze merken dat ze welvaart, stabiliteit en alles hebben, maar in hun hart geen welzijn kennen.”
“Zij hebben de kou, wij de warmte.”
“Maar met meer hart voor dit geplunderd land komen we er zeker. De weg is nog lang, maar samen moeten we die gaan.”
“Klopt. En niemand gaat het voor ons komen doen en wij kijken maar toe en staan het toe hoe ze er met het grootste deel van onze rijkdommen vandoor gaan.”
“Heren, laten we het deze keer kort houden: een bedachtzaam uiteinde en een nieuw jaar vol bezinning en noeste arbeid toegewenst. We slaan de handen ineen en doen dat met een rondje vers en gezond sap.”
“Ja proost, thanks en tot volgend jaar.”
 
Rappa

Advertentie