Nazaten van de tot slaafgemaakte Afrikanen hebben gisteravond een fakkelloop gehouden door Paramaribo Centrum. Zingend en bezinnend is de route afgelegd langs de verschillende plekken die aan het slavernijverleden herinneren. Het begin en eindpunt van de loop is de Heiligenweg geweest bij het monument ter nagedachtenis van Kodjo, Mentor en Present, de drie slaven die levend zijn verbrand in 1833. De organisatie, stichting Fiti Fu Wini, heeft met de activiteit ook ode gebracht aan de Inheemsen "want zonder hun steun waren wij er ook niet," geeft Kortensia Sumter-Griffith aan. Zij is voorzitter van stichting Fiti Fu Wini.  

De loop is voor de 13e keer gehouden. Op markante plekken is stilgestaan terwijl drummen door de avond galmden. Soms is er gezongen, soms gedanst. Er zijn plekken aangedaan zoals de waterput op de hoek van de Watermolen- en Oude Hofstraat. Daar ligt er nog een bruikbare put uit het koloniale verleden, een plek waar de vrouwen naast water halen ook 'tori' over onder andere de slavenmeesters deelden. Er is gelopen langs de Henck Arronstraat waar de gebouwen uit het koloniale verleden, in het bijzonder het presidentieel paleis, nog steeds overeind staan. In Fort Zeelandia waren er geen woorden om het leed van weleer te beschrijven. Bij de Platte brug waar de tot slaafgemaakten voet aan wal zetten, ook niet.

Stichting Fiti Fu Wini wil meer dan aandacht voor de slavernijgeschiedenis. "We weten al wat er is gebeurd tijdens de slavernij," merkt Sumter-Griffith op. "We moeten herstellen wat er gebeurd is." Over de excuses van voormalig kolonisator Nederland voor het slavernij verleden merkt ze op: "Het respect moet beginnen bij de Inheemsen, we zijn ze hier komen aantreffen. Daar zouden de discussie moten beginnen. Want als we hen niet respecteren, hoe wil je dan het land vooruit brengen. Het zijn de eerste bewoners, als zij er niet waren waren wij er niet. Dus ooktu gi den w'e tyar' grani, w'e tyari ode. Fu mek' den krin pasi gi unu, fu mek' den gi unu krin denki. Fu bondru kon na wan."

Sumter-Griffith roept ook op het land schoon en rein te houden. Zoals het er nu uitziet getuigt het niet van respect naar elkaar en het milieu toe. "Wan krin tampe na tan bun fu skin," geeft ze aan. "We staan nu aan de Heiligeweg…het zou een heilige plaats moeten zijn, een schone plek. Maar dat is het niet. Ik roep alle instanties op, Onderwijs, de dc, Regionale Ontwikkeling, Openbare Werken om het een beter beeld te geven."

Ook de burgerij wordt opgeroepen de omgeving van Heiligenweg schoon te houden: "Als ik kijk naar het gemaal waar mensen oude dingen hebben gedumpt, dan vraag ik me af wat er met de mens gebeurt. Ten eerste kun je je vuil niet daar gaan gooien. Ten tweede moeten er sancties worden uitgevoerd op de mensen die dingen zomaar op openbare plaatsen gaan gooien. Want zo krijgen we ook allerlei ziektes, lichamelijk en geestelijk. Dat willen we niet."

Advertentie