De strijd tegen drugs, zoals bijvoorbeeld de Verenigde Staten die voert, kost de economie onnodig veel geld. Dat staat in een dinsdag verschenen rapport van de London School of Economics (LSE).

De gemilitariseerde en wereldwijde 'oorlog tegen drugs' heeft geleid tot negatieve uitkomsten en bijkomende schade, concluderen de auteurs. Onder de schrijvers zijn vijf economen die de Nobelprijs hebben gewonnen voor hun werk, de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken George Schultz, en de plaatsvervangende minister van Groot-Brittannië, Nick Clegg.

"Het LSE-rapport verwoordt in veel gevallen wat al eerder gezegd is, dat we enorm veel geld en menskracht verspillen aan iets wat niet werkt", zegt Kasia Malinowska-Sempruch, directeur van het Open Society Global Drug Policy Programme. "De vraag naar de kosten van de strijd tegen drugs is niet eerder zo nadrukkelijk gesteld als vandaag," meldt het Internationaal Persagentschap (IPS).

Weggegooid geld
Het rapport komt op het moment waarop steeds meer landen hun onvrede uitspreken over het strikte beleid dat hen wordt opgedrongen door sterke, conservatieve landen zoals de Verenigde Staten. In 2012 gaven de regeringsleiders van Colombia, Mexico en Guatemala een verklaring aan VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon, waarin ze een dringende oproep deden het drugsbeleid te heroverwegen.

Vorig jaar kwam de Organisatie van Amerikaanse Staten met een rapport waarin werd opgeroepen het beleid te versoepelen en decriminalisering te overwegen. Vorig jaar noemde de Guatemalaanse president Otto Perez Molina de legalisering van marihuana in Uruguay en de Amerikaanse staten Colorado en Washington "visionair".

Kostenvermindering
Volgens het LSE-rapport worden met een beleid waarin drugs verboden zijn, zelfs de kleinste doelstellingen niet gehaald. "We hebben bewijs dat de drugsprijzen gedaald zijn, terwijl de kwaliteit is toegenomen", schrijven ze.

De 100 miljard dollar die jaarlijks wereldwijd wordt uitgegeven aan de strijd tegen drugs is niet alleen weggegooid geld, stellen ze, maar leidt ook tot hogere kosten in de toekomst. Zo zou volgens een studie van de VN die in het rapport geciteerd wordt, elke dollar die wordt uitgeven aan opiaatvervangers zoals methadon, 4 tot 7 dollar opleveren als het gaat om de vermindering van drugsgerelateerde misdrijven, gerechtskosten en diefstal. Als het gaat om kosten van de gezondheidszorg, zijn de besparingen nog veel hoger: met de uitgave van 1 dollar, kan dan 12 dollar worden bespaard.

Rusland
Daar waar verbieden de voorkeur heeft boven programma's om de schade te beperken, kan drugsgebruik leiden tot een openbare gezondheidscrisis. In Rusland, een van de weinige landen waar methadon verboden is, is het aantal besmettingen met hiv dubbel zo hoog als in de meeste West-Europese landen. Vorig jaar rapporteerde de Russische overheid 55.000 nieuwe hiv-diagnoses. In 58 procent van de gevallen ging het om drugsgebruikers die injecteren.

In het recentelijk geannexeerde De Krim, hebben de Russische autoriteiten aangegeven de methadonservices te sluiten. Draconische drugswetgeving kan ook gevolgen hebben voor de beroepsbevolking in een land. In 2000 werd in Polen het bezit van zelfs een kleine hoeveelheid drugs strafbaar. Binnen tien jaar kregen meer dan 100.000 Polen daardoor een strafblad. Zij kunnen niet meer aan het werk in de publieke sector. In de Verenigde Staten groeide het aantal gevangenen tussen 1979 en 2009 met 480 procent tot 2,2 miljoen. Eén op de vijf gevangenen – en in federale gevangenissen de helft – zit vast voor drugsgerelateerde misdrijven.

Rapporten zoals dat van het LSE, zetten de toon voor een confrontatie in 2016. De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft dan een speciale zitting over de toekomst van het drugsbeleid.

Advertentie