Maandag 20 januari vond de inauguratie plaats van de 47e Amerikaanse president, Donald Trump. Zijn eerste daad nog voor zijn aantreden, was het moeizame bereikte en fragiele staakt-het-vuren in Gaza die mede dankzij zijn voorganger was ingezet, versneld gedaan te krijgen. Hoe lang deze zwaarbevochten overeenkomst gestand zal doen en verder moet leiden naar de officiële stopzetting van de oorlog tussen Israël en Hamas zal in hoofdzaak ook mede afhankelijk zijn van deze Amerikaanse president.

Ook zijn harde retoriek richting Rusland en Oekraïne om ook daar het wapengekletter een halt toe te roepen zal een welverdiende stap zijn ter voorkoming van een verdere uitbreiding van de oorlog. Maar anderzijds is zijn expansiedrift om Groenland te kopen, Canada in te lijven als de 51e staat van de USA alsook de overname van het Panamakanaal, allemaal dreigementen die de wereldvrede weer in gevaar zouden kunnen brengen, eigenlijk een contradictie op het voorgaande. Ook het uitstappen uit het Klimaatakkoord van Parijs beroert de wereld alsmede het propageren van meer olieboringen in Amerika om o.a. zijn slogan Make America Great Again te doen gelden, hekelen milieuwetenschappers.

Maar het is zijn macho-achtig gedrag, ferme uitlatingen vooral tijdens de verkiezingscampagne, de belofte om de prijzen van goederen en diensten in zijn land te beteugelen, de immigratie stevig te gaan indammen, verlaging van de directe belastingen te zullen bewerkstelligen en protectionistische maatregelen te overwegen, die hem een eclatante verkiezingswinst hebben opgeleverd. Ook hebben de ondersteuning van de miljardairs Jeff Bezos, Mark Zuckerberg en i.h.b. Elon Musk ook deels bijgedragen aan dit succes.

De vraag is nu, hoe hij zal manoeuvreren tussen de andere 2 grootmachten China en Rusland zonder dat er zware botsingen zullen ontstaan die weer zouden kunnen leiden tot meer oorlogen. Want de BRICS die recentelijk met Indonesië erbij uit 10 landen bestaat en eigenlijk bijna de helft van de wereldbevolking uitmaakt, ontwikkelt thans een eigen financieel systeem om de afhankelijkheid van de Amerikaanse dollars te verminderen, wat zwaar tegen de borst van Trump stuit. 

Zo zijn er nog meer zaken zoals: zijn inzet op cryptomunten w.o. de lancering van de zijne, de oproep aan de NAVO om 5% van hun BBP te moeten uitgeven aan defensie, de 75 dagen verlenging van Tiktok, het niet nauw gaan nemen van regels m.b.t. desinformatie, een voorstel van zijn partij om een 3e termijn voor deze regeringsleider middels wetgeving te bewerkstelligen, enzovoort, geven stof tot nadenken. Vooral hoe de democratie wereldwijd mazen vertoond, hopen wij niet dat de uitwerking van dit voorstel deze grootmacht ook tot een dictatuur zou kunnen maken.

Suriname zal als land veel minder winst uit onze olie- en gasinkomsten toucheren als de aanzienlijke gas- en oliereserves van de VS massaal aangesproken zullen worden waardoor de prijzen van de oliemaatschappijen zullen kelderen. De andere kant van de medaille is dat deze daad voordelige energieprijzen voor de consument teweegbrengt. Ook vanwege de geopolitiek zullen wij als onafhankelijke natie en ondanks ons lidmaatschap van de Niet Gebonden Landen, moeten weten te laveren tussen de 2 grote machtsblokken met toch meer het accent op het Westen, willen wij dat onze belangen niet spaak lopen. De toevalligheid wil ook dat de exploitatie van onze offshore koolwaterstoffen, zijn toevertrouwd voornamelijk aan westerse multinationals ExxonMobil Corporation voor onze buur en TotalEnergies SE voor ons land.

Door dit alles zal het Trump-tijdperk wellicht dan niet zo triomfantelijk zijn voor de rest van onze planeet maar kennelijk wel goed zijn voor de U.S.A. en een groot deel van het Amerikaanse volk.