De aankondiging van onze president, bij de herdenking van 49 jaar Staatkundige Onafhankelijkheid, was weer eens een moment van korte vreugde. Nadere uitleg bij het publiekelijk optreden en bij de launch van het oude 200 dagen plan maakte niet veel goed.

Terwijl de president aangeeft dat “Geld nooit een probleem is geweest” heeft de NDP het tegendeel, in DNA en bij verschillende media reeds duidelijk gemaakt, met formele rapportages van nationale instituten. De vraag waar het geld is gebleven, werd ons beantwoord met frases van slecht bestuur en capaciteitsproblemen. Dat de president zelf bewust is dat de minister van Openbare Werken nimmer meer mag aangeven dat er geen geld is voor zijn werkzaamheden valt nog te bezien. Immers de regering heeft zich altijd geuit met holle vaten en loze beloftes.

De aankondiging van de “Royalties Voor Iedereen” (RVI), was blijkbaar, volgens hem, een goede zet totdat wij bij nadere uitleg goed begrijpen wat een spaarbiljet van US$ 750 inhoudt. De president legt uit dat de 7% rente die wij, Surinamers, mogen ontvangen per jaar, een investering is voor onze ontwikkeling. Een normale berekening zal aantonen dat deze rente per maand SRD 155 zal bedragen bij een huidige CBvS koers. Vertaald voor de bevolking zijn dit twee pakjes casino broden en een paar snoepjes als wisselgeld.

Welke ontwikkeling vragen wij ons dan af met deze SRD 155? Dat wij met een kluitje het riet in worden gestuurd, voor de retoriek van verkiezingen, mag duidelijk zijn. Vooral wanneer iedere Surinamer op de hoogte is dat bij de herstructurering van Oppenheimer de royalty’s als onderpand zijn verstrekt in het RVI instrument. De misleiding wordt compleet, nadat wij herinnerd worden aan de uitspraken, in 2020, dat Staatsolie verpand was. Een jaar later kwam plotseling de belofte, op 26 oktober 2021. Bij ontvangst van de signing fee bonus van US$ 90 miljoen, heeft de president aan ons beloofd en opdracht gegeven dat de helft van US$ 70 miljoen, US$ 35 miljoen, per 1 januari 2023, het volk zou toekomen. Wij zijn inmiddels bijkans twee jaar verder en nog geen 1 Surinamer heeft daar iets van gemerkt.

Wat mogen wij verwachten van deze toekomstige “Royalties Voor Iedereen”?. Het is ons grondrecht dat alle natuurlijke hulpbronnen het Surinaams volk toebehoren. Het citeren van artikel 41 en artikel 6, lid d, van onze Grondwet, geven dat duidelijk weer: De Natuurlijke rijkdommen en hulpbronnen zijn eigendom van de natie en dienen te worden ingezet in de economische, sociale en culturele ontwikkeling. De natie heeft het onvervreemdbaar recht om volledig bezit te nemen van de natuurlijke hulpbronnen, ten einde deze aan te wenden ten behoeve van de ontwikkeling van Suriname.

Het is dus ten hemel schreiend dat wij Surinamers blij zouden moeten zijn met SRD.155 per maand. Dat de president vervolgens, na het citeren van artikel 41 van de Grondwet, in de zelfde toespraak vervolgens aangeeft dat een overeenkomst is getekend met Chinalco is  wederom een keurig bewijs dat de Grondwet en daarmee wij  Surinamers, niet worden gerespecteerd.

Wij dienen altijd te bewaken dat groei, rechtvaardige verdeling en de vergroting van de economische weerbaarheid, self-reliance, regionale economische oriëntatie, wordt uitgevoerd. Temeer daar die in het recente verleden zeer vaak met de mond zijn beleden, doch in concreto in geen van deze richtingen ooit heeft gewerkt of uitgevoerd. De NDP is van mening dat deze daad van de president alsmaar vragen oproept of dit daadwerkelijk haalbaar is. De olie-opbrengsten zijn vaak genoeg afhankelijk van de wereldmarkt omstandigheden, waardoor het moeilijk kan zijn om een stabiel en langdurig uitbetaalsysteem te waarborgen.

Het gevaar bestaat dat deze belofte, zoals vaker het geval geweest is met zijn loze en populistische beloften, dient om het volk te manipuleren en af te leiden van de werkelijke situatie, dit zonder een concrete en haalbare strategie erachter. De ervaring met eerdere beloften, die niet zijn waargemaakt, versterken deze bezorgdheid. Het is meer dan essentieel dat de president met gedetailleerde plannen en verantwoording komt om te bewijzen dat dit meer is dan een politieke zet, richting de verkiezingen of dat hij, in navolging van zijn Guyanese collega, de trendzetter wil uithangen.