Politici niet zijn gefocust op ontwikkeling van Suriname. Dat heeft Salam Somohardjo luid, duidelijk en met een stralend gezicht verkondigd bij zijn 80e verjaardag in 2023. Volgens verschillende mediaverslagen zei hij, dat hij alles wat hij wilde in de politiek al heeft bereikt. Ja, alles! Hij was parlementariër, DNA lid, voorzitter DNA, minister, ambassadeur en zelfs bevelhebber. Ontwikkeling van Suriname behoorde duidelijk niet tot één van zijn doelen. En nu, in blessuretijd, zoals hij dat zelf noemde, zal hij nog proberen om de eenheid van alle Javanen en de rest te realiseren. Of dat nog lukt of niet, zal hem een worst wezen; al zijn politieke doelen heeft hij immers al bereikt. De doelen van Somohardjo zijn heel representatief voor de doelen van het gros van de Surinaamse politici, want vele van hen hebben hem geprezen om zijn “kwaliteiten” en “zijn bereikte doelen”.

Volgens IDB en IMF-rapporten is vergroten van productiviteit en innovatie de basis voor de bestrijding van armoede en verhogen van welzijn en kwaliteit van het leven. Maar daar hebben onze politici duidelijk geen boodschap aan. Die zaken passen niet in hun politieke doelen. Wat wel past in hun doelen zijn posities waarin ze een welgesteld, onbezorgd leven kunnen leiden. Innovatie en productiviteit bestaat in hun enge politiek denken gewoon niet; die brengen ze niets op.

IDB en IMF zijn niet de politieke bestuurders van Suriname. Zij ondersteunen ontwikkelingsdoelen, maar bepalen niet voor Suriname. Dat doen de politieke bestuurders. Maar zij weten ook, dat onze politieke bestuurders grandioze geldverspillers zijn en liever feestvieren en een welgesteld leven leiden met geleend geld in plaats van te werken aan innovatieve en productieve programma’s om armoede te bestrijden en het welzijn van de bevolking te verhogen. Dat zagen we trouwens al vanaf de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 en is sinds toen als een “kunu” in de huid van politici gaan zitten. Dus onvoorwaardelijk geld lenen van IMF kon niet meer en ze eisten dat alle subsidies moeten verdwijnen. En de politici kozen voor verarming van de bevolking, niet voor vergroten van innovatie en productiviteit.

Iemand vroeg tijdens een lezing, waarom na 50 jaar onze politici nog steeds geen behoorlijk ontwikkelingsprogramma in elkaar hebben kunnen zetten en dat met nationale enthousiasme en vooruitstrevendheid hebben kunnen uitvoeren. Dat antwoord heeft Somohardjo luid en duidelijk gegeven: het behoort niet tot de politieke doelen van onze politici. Velen hebben dat goed gehoord, maar slechts weinigen hebben dat kunnen vertalen naar de armoedige situatie waarin we al jaren in worstelen om een beter bestaan.

Met de komende verkiezingen volgend jaar, zijn de politici al gestart met het doen van beloften en vertellen van sprookjes. In al die jaren achter ons hebben ze daarmee redelijk goede succes gehad met het winnen van stemmen en hun eigen doelen te realiseren. Dus denken ze: “Waarom niet gewoon weer herhalen?”

Helaas is de focus van onze politici al helemaal gericht op “Oil and Gas”. Want daarmee kunnen ze hun eigen politieke doelen ruim realiseren en een welgesteld leven gaan leiden. Niet met innovatie en productiviteit; dat brengt voor hun maar niets op.

IDB en IMF hebben uitgezocht, dat onder alle omstandigheden, slechte tijden of goede tijden, rijke landen of arme landen, geïndustrialiseerde landen of derdewereldlanden, het maakt niet uit: zonder innovatie en productiviteit is armoedebestrijding en streven naar welzijn maar een droom, die vroeg of laat zal overgaan in een angstige nachtmerrie, die werkelijkheid zal blijken te zijn. We zijn al aardig op weg in die richting.

Politici zullen u willen wijs maken, dat “Oil and Gas” verlichting zullen brengen voor Suriname. Realiseer dan meteen, dat dit een zoveelste bedriegersverhaal is om u te vangen op de verkiezingsdag. Het is noodzakelijk om van politici onvoorwaardelijk te eisen dat ze een fatsoenlijk, detaillerend en nationaal uitvoerbaar verkiezingsprogramma presenteren om productiviteit en innovatie te verhogen en alleen daarmee uw stem te kunnen verdienen. Alleen dan zal er enige garantie zijn voor vooruitgang en een hoge kwaliteit van leven voor alle Surinamers.