Ik ben niet verbaasd en ik denk met mij ook vele Surinamers niet, over het standpunt van een notaris dat er wettelijk niks verkeerd is bij het handelen in stichtingen inzake de toewijzing van percelen op het Sabaku-project. Sabaku was slechts een oprisping, weer een (1) van de vele schandalen. Eenmansstichtingen van notarisklerken op de planken, ready for sale zodra een domeingrond weer is toegewezen door de corrupte overheid. Niks aan de hand. Dit terwijl elk individu met de beschikking over tenminste een minimum aan moraal en ethiek, liefde voor Suriname en rechtsgevoel zou moeten aanvoelen dat dit onrechtvaardig is. Kan dit niet als een verdachte transactie worden aangemerkt of in strijd met de goede zeden, of belangenverstrengeling zoals bij de Wet op Notarisambt 2019? Of is het financieel gewin in deze van een veel hoger belang in plaats om voor te stellende de levensgrote mazen in de wet te dichten?
Wat is nou essentieel voor de duurzame ontwikkeling van een geordende en rechtvaardige Suriname? Wet of recht?
Dat heel systeem omgegooid dient te worden is geen discussie. We moeten naar een zuiver systeem van wet en recht, waar het recht geen scheiding maakt tussen elite, politieke elite en aan de politiek verbonden zakenelite aan de ene kant en de andere burgers aan de andere kant. Transparant, voorspelbaar en rechtvaardiger dient dit te zijn. Een systeem waar politici en corrupte staatspersonen zwaarder afgestraft worden voor gepleegde corrupte praktijken.  
Laten we stoppen de slechtste leiders te kiezen om ons te leiden. Ze zullen nimmer bereid zijn aan een rechtvaardige samenleving te bouwen. Laten we gewoon DOEn wat goed is voor ons land: integere leiders kiezen voor een rechtvaardigere samenleving.

Steven Alfaisi
Voorzitter DOE

Advertentie