Al te vaak hoor je over het lekker eten in Suriname. De Surinaamse keuken is divers. Keuze zat. Het is overbodig om uit te leggen hoe dat allemaal tot stand is gekomen. Kort uitgelegd, dat is te danken aan de diverse culturen.
Maar klopt het wel dat het Surinaams eten werkelijk lekker is.

Ik denk eerder dat het Surinaams eten zoet is, a switi.

Voor zover ik weet zijn er veel gerechten die met suiker worden bereid (tenminste als je buitenshuis eet). Zelfs de zo spraakmakende bbq wordt overgoten met suiker of suikerhoudende producten.

Wordt er wel rekening gehouden met de gezondheid van het volk? Of gaat het eten louter voor de tong.

Het begrip "a njang switi" wordt veelvuldig gebruikt. Het zou verstandiger zijn om te praten over het eten dat gezond is.

Wat weegt zwaarder. Ik denk eerder het eten dat gezond is.

Als je bv op een willekeurige zondagochtend een willekeurige markt bezoekt dan merk je al gauw dat de eettentjes druk bezocht zijn. Mensen eten a la dol zonder erbij stil te staan hoe vettig het eten is, maar bovenal hoe zoet het is. Dit is resoluut niet gezond en ook niet bevorderlijk voor de volksgezondheid.

Vakantiegangers die in Suriname zijn, eten zich suf. Dat doen ze ook als ze op vakantie in ander land zijn. Alle remmen gaan los. Ze vinden dat ze op vakantie zijn en gaan even buiten hun boekje. Begrijpelijk. Eens terug in het land waar ze wonen dan houden de meesten zich weer keurig aan de gezondheidsdiscipline.

Als individu moet je kritisch en waakzaam zijn over wat je consumeert. Hoe verwerk ik al die calorieën? Maar wat essentieel is, hoe verbrand ik die koolhydraten.

Een redelijk groot deel van de Surinaamse bevolking eet zonder zich af te vragen of wat dat ze consumeren wel gezond is. En juist hier schuilt het risico om hart- en vaatziektes op te lopen. Het is alom bekend dat in Suriname sprake is van veel voorkomende gevallen van hypertensie (hoge bloeddruk) diabetes mellitus ( in de volksmond suikerziekte) en cholesterol.

Uiteraard leef je niet voor je straf. Uiteindelijk moet je eten om te leven. Daarvoor werk je toch ook, is een veel gehoord gezegde.

Het is taak van het ministerie van Volksgezondheid om het volk van informatie te blijven voorzien over gezonde voeding en gezonde levensstijl. Dit kan via de diverse digitale kanalen en zeker ook via het onderwijs.

Trouwens een gezond volk presteert meer waardoor de opbouw van het land vooruit gaat.

Het is een primaire taak van de regering om voor te zorgen dat het volk én lichamelijk én geestelijk gezond blijft. Vanaf 1975 is het nog geen enkele regering gelukt om dit te realiseren.

Ik citeer:
Gezondheidsdefinitie WHO;
De definitie stamt uit 1948 en luidt als volgt: 'Gezondheid is een toestand van volledig fysiek, geestelijk en sociaal welbevinden en niet louter het ontbreken van ziekten of gebreken.

Dus werk aan de winkel voor het ministerie van Volksgezondheid in samenwerking met het ministerie van Onderwijs.

'Stichting 5 juni 1873'
H.Biere

Advertentie