Suriname, een land rijk aan natuurlijke hulpbronnen, heeft zich voor lange tijd gepositioneerd als een belangrijke speler in de regio van Zuid-Amerika. Echter, ondanks de enorme natuurlijke hulpbronnen, kampt Suriname sinds enkele jaren met een verslechterend investeringsklimaat. Er zijn verschillende structurele problemen die bijdragen aan het verslechterde investeringsklimaat van ons land.

Ten eerste kampt het land met een instabiele economie, die vooral afhankelijk is van de export van grondstoffen zoals goud en olie. De prijsfluctuaties van deze grondstoffen hebben directe gevolgen voor de economische stabiliteit, waardoor het land kwetsbaar is voor externe schokken. De grondstoffen crisis in 2015 en 2016, gekarakteriseerd door een sterke daling van de prijzen van olie en goud benadrukken alleen de kwetsbaarheid van de economie. De huidige regering heeft de economie niet kunnen diversifiëren. 

Integendeel zijn de problemen binnen de agrarische sector enorm toegenomen. Toerisme is behoorlijk achteruit gegaan en de bosbouw-sector kampt met enorme uitdagingen. Het gaat behoorlijk slecht met bijna alle sectoren in het land. Natuurlijk vormen de goud- en oliesector, vanwege de torenhoge wereldmarktprijzen van 2020, een uitzondering op de regel. Het zijn ook deze twee sectoren die de groei van de economie drijven.

Het investeren wordt ook belemmerd door een gebrekkige infrastructuur, met name in de transport- en energiesector. De wegen zijn tijdens deze regering weinig tot slecht onderhouden. De energietarieven zijn enorm gestegen. Het telecommunicatienetwerk heeft bijna geen nieuwe diepte en breedte investeringen gekend. Gekwalificeerde arbeidskrachten hebben het land verlaten en de prijzen van input zijn door de belastingmaatregelen van deze regering enorm gestegen. 

Deze factoren maken het moeilijk voor bedrijven om efficiënt te opereren. Dit verhoogt de kosten voor bedrijven en vermindert ook de aantrekkelijkheid van Suriname als bestemming voor buitenlandse investeringen.

Een ander structureel probleem is de corruptie binnen de publieke sector. Het verkrijgen van vergunningen en andere administratieve procedures worden vaak vertraagd door onduidelijke regelgeving, terwijl omkoping en nepotisme de efficiëntie verder ondermijnen.

De huidige regering heeft de afgelopen jaren bitter weinig tot geen enkele hervormingen doorgevoerd. De oprichting van speciale economische zones en het verbeteren van de toegang tot financiering voor kleine en middelgrote ondernemingen, zouden een goed begin zijn om investeringen te stimuleren. Echter worden zelfs fondsen om kleine- en middelgrote bedrijven te stimuleren en te ondersteunen misbruikt en aangewend om vrienden en partijloyalisten te accommoderen. Veelbelovende initiatieven stuiten vaak op de realiteit van beperkte middelen en politieke instabiliteit, waardoor de impact op verbetering van het investeringsklimaat minimaal blijft.

Ook het verkrijgen van bouwvergunningen schijnt nu een probleem te zijn. De sterke prijsverhoging voor vergunningsaanvragen ontmoedigen initiatieven om te investeren. Het duurt vaak lang om vergunningen te verkrijgen en het proces wordt bemoeilijkt door bureaucratische obstakels en gebrek aan transparantie. Dit vormt niet alleen een groot probleem voor bedrijven die willen uitbreiden of nieuwe projecten willen starten, maar ook voor gezinnen die een eenvoudig huis willen bouwen. Aangezien vertragingen de kosten verhogen en de winstgevendheid onder druk zetten, raken ondernemers vaak ontmoedigd.

In Suriname is de bescherming van investeerders heel slecht geregeld. Regelgeving met betrekking tot eigendomsrechten en de handhaving van contracten is vaak onduidelijk. Dit ondermijnt het vertrouwen van investeerders. De slechte werking van het rechtssysteem, waarbij rechtszaken jaren kunnen duren vergroot alleen de zorgen van de investeerders. De negatieve effecten van het verslechterde investeringsklimaat zijn duidelijk zichtbaar in de bitter weinig tot geen buitenlandse investeringen de afgelopen 4 jaren.  

Door de overheid worden vanwege populistische redenen ook heel slechte deals gesloten (Chinalco en verstrekken van 150 visvergunningen aan Guyana), tegen wettelijke regelingen en zonder De Nationale Assemblee adequaat te informeren en de juiste procedures te volgen, welke bonafide investeerders afschrikken.

De beperkte investeringen hebben niet alleen invloed op de economie, maar ook op de werkgelegenheid. Bedrijven die niet kunnen uitbreiden of die failliet gaan door de economische onzekerheid, dragen bij aan de stijging van de werkloosheid. De laatste tijden is het vooral opmerkelijk hoeveel winkels en kleine bedrijven sluiten. Dit verergert alleen het probleem van werkloosheid.