Feitelijk hoeft van een inbreuk op de ministeriële bevoegdheid geen sprake te zijn. In tal van organisaties is het een normaal proces dat de eindverantwoordelijke functionaris pas tekent nadat vaststaat dat aan alle vereisten is voldaan. De paraaf van de onderminister betekent idealiter dat de minister nu met een gerust hart een grondbeschikking kan tekenen. Het departement wordt al decennia geplaagd door serieuze berichten van ongebreidelde corruptie bij het toewijzen van gronden. Het presidentieel besluit spreekt diplomatiek over ‘regelmatige terugkerende issues rondom grondzaken’ als reden voor de benoeming van een onderminister. De politieke vraag is wel waarom op dit moment een onderminister nodig is om deze taken uit te oefenen.

Naar verluidt heeft de regering inmiddels besloten om een team van juristen opnieuw naar de kwestie te laten kijken, grondig te evalueren en advies uit te brengen. Volgens persberichten is op maandag 9 december 2024 een volgende regeringstop gepland waarbij op basis van het juridisch advies een definitief besluit wordt genomen over de benoeming.  
Zal het team van juristen tot een voor eenieder gezaghebbend juridisch advies kunnen komen? Dat zal niet eenvoudig zijn. Het is algemeen bekend dat de Grondwet op veel vragen geen helder antwoord geeft, onvolledig en soms tegenstrijdig is. De Grondwet omvat bijvoorbeeld geen algemene regels over de positie van de onderminister in relatie tot de minister en de president. Moet de onderminister een opdracht van de president uitvoeren ook al is zijn minister het hier mee oneens? Bestaat er een zelfstandige relatie tussen de president en de onderminister? Is de onderminister bevoegd rechtstreeks te rapporteren aan de Raad van Ministers, de regeringsraad, de president, de vicepresident en DNA? Er is in de GW niet veel niet geregeld over de politieke positie van de onderminister.

Artikel 124 GW roept dus vragen op over de zelfstandige bevoegdheid van de president om een onderminister te benoemen.

Uit het systeem van de Grondwet volgt dat de president als belichaming van de uitvoerende macht een groot staatsrechtelijk primaat heeft voor de benoeming en ontslag van ministers en onderministers. Tot 1980 had het ambt van minister grote politieke en beleidsmatige autoriteit, de minister is in de huidige constellatie een uitvoerend orgaan die politiek  ondergeschikt is aan de president.

Advertentie