"We hebben meerdere dode dieren gevonden. Vorige week vonden we er gemiddeld één per dag", aldus Miriam Marmontel, hoofd van het dolfijnenproject bij het Mamiraua Institute for Sustainable Development. "We associëren de sterfgevallen nog niet met veranderingen in de watertemperatuur, maar met de verergering van de nabijheid tussen menselijke populaties, voornamelijk vissers, en de dieren", zei ze.

Nu de zijtakken van grote rivieren in het Amazonegebied opdrogen door de kritieke droogte van dit jaar, is het meer dat verbonden is met de Solimoes-rivier gekrompen, waardoor er minder ruimte is voor de dolfijnen in hun favoriete habitat.

Het hoofdkanaal van het meer is 2 meter diep en ongeveer 100 meter breed, en het wordt gebruikt door al het bootverkeer, van kano's tot zware veerboten, zei Marmontel. Twee dolfijnen werden onlangs gedood toen ze werden aangevaren door boten in het ondiepe water.

"Niemand had gedacht dat deze droogte zo snel zou komen of zich kunnen voorstellen dat het de droogte van vorig jaar zou overtreffen", aldus visser Clodomar Lima.

Hoewel het aantal dode dolfijnen nog lang niet in de buurt komt van het aantal doden van vorig jaar, duurt het nog meer dan een maand voordat het droge seizoen begint en zal het waterpeil blijven dalen, aldus de onderzoeker.

En het zijn niet alleen de zeldzame dolfijnensoorten die lijden. Riviergemeenschappen in de Amazone zitten vast door het gebrek aan transport op wateren die te ondiep zijn voor boten, en hun drijvende huizen staan ​​nu op vaste grond.

Zelfs huizen die op palen boven het water zijn gebouwd, staan ​​nu hoog en droog op een afstand van de rivieroever.

Francisco Alvaro Santos, bewoner van Lake Tefe, zei dat het de eerste keer was dat zijn drijvende huis uit het water was. "Water is alles voor ons. Het is onderdeel van ons dagelijks leven, het vervoermiddel voor iedereen die hier woont. Zonder water zijn we nergens!", aldus Santos.

Advertentie