Reactie op het artikel: Zoon president legt openbare getuigenis af liquidatie Inheemsen. Mevrouw Vreedzaam zegt dat op 25 november 2024 precies twee jaar geleden was dat een Inheemse vrouw werd geklapt tijdens een protestactie over de grondenrechten. Volgens haar werden hetzelfde jaar de Inheemsen wederom hardhandig aangepakt door de politie tijdens een vreedzaam protest.

We voeren mevrouw Vreedzaam terug naar begin jaren 80’, 90’ en 2018, toen mensenrechten van burgers op gruwelijke wijze vertrapt werden door haar baas Desi Bouterse, eerst als militaire machthebber- dictator en daarna als president. Vooral de gruwelijke moorden van december 1982 en de moord op politie-inspecteur Herman Gooding, op 5 augustus 1990, springen in het oog. Mevrouw Vreedzaam bleef toen muisstil. Bewust verzuimt ze te vertellen hoe burgers op 18 april 2018, hardhandig zijn aangepakt door de Mobiele Eenheid van de politie tijdens een vreedzaam protest. Met geweld werden er vier actievoerders opgepakt, onder wie drie actieleiders: Curtis Hofwijks, Bryan Boerleider en vakbondsleider Wilgo Valies. Toen heeft mevrouw Vreedzaam niets van zich laten horen.

De moord op Piko Sabajo en zijn drie volgelingen in 1990 is er volgens zeggen één van onvoorstelbare gruwelijkheid. De lichamen van hun dierbaren zijn nooit gevonden. De nabestaanden wilden onder meer weten hoe de mannen aan hun einde zijn gekomen en waar hun stoffelijke resten zijn. Herhaaldelijk is gevraagd naar een onderzoek, helaas, de zaak is in de paarse doofpot beland.

Wonnie Sabajo van de activistengroep ‘Dwaze Moeders van Suriname’, heeft jaren onder de Mamabon aan de Henck Arron-straat geprotesteerd. Haar rechten zijn zwaar geschonden, ze werd later bedreigd en ze heeft de wijk moeten nemen naar Nederland. Ik vraag me dan af waarom mevrouw Vreedzaam de activistengroep “Dwaze Moeders van Suriname” niet heeft ondersteund?

Vreedzaam praat over zwarte dag, volgens haar is op 2 mei 2023 twee inheemse mannen koelbloedig geëxecuteerd. De lijken vertoonden duidelijke tekenen van extreem fysiek geweld. Wij weten niet of die twee mannen werkelijk geëxecuteerd zijn, het onderzoek is nog niet afgerond. Als 2 mei een zwarte dag is, hoe moeten wij dan 8 december 1982 bestempelen? Op deze dag zijn 15 burgers eveneens op koelbloedige wijze vermoord. De lijken vertoonden ook duidelijke tekenen van extreem fysiek geweld.

Het ligt ons eveneens vers in het geheugen hoe de nabestaanden van de 15 geëxecuteerde Surinamers op 8 december 1982, de toegang tot de lijken werden ontzegd en hoe marginaal de belevenis was van hun rechten. De nabestaanden hadden eveneens een onafhankelijk onderzoek geëist maar de militaire machthebber Bouterse heeft dat onderzoek geweigerd. Na 41 jaar en wel op 20 december 2023 is er gerechtigheid gekomen. Het Hof van Justitie heeft oud-legerleider en oud-president Desi Bouterse tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens de moord op politieke tegenstanders in 1982.

Suriname is op 2 mei 2023 opgeschrikt door gewelddadige aanslagen op de controlepost van Stichting Bosbeheer en Bostoezicht en de politie te Pikin Saron. Het staatsbedrijf Grassalco te Maripaston moest het eveneens ontgelden. Een groep opstandelingen had op zeer gewelddadige wijze aanvallen gepleegd. Het is zeker te betreuren dat er doden zijn gevallen tijdens de gewelddadige opstand van 2 mei 2023.

Maar was er een gewelddadige opstand nodig om zaken gedaan te krijgen? Wat er ook ten grondslag moge liggen, er is geen plaats voor anarchie binnen ons staatsbestel, we moeten het pad van de democratie bewandelen. Met dialoog kan er altijd een oplossing gevonden worden. Niemand heeft het recht, het heft in eigen handen te nemen.

Ten aanzien van de zogenaamde openbare getuigenis van Richano, de zoon van de president Santokhi, verwijzen wij de getuigenis naar het rijk der fabelen, die getuigenis hoort thuis in de paarse prullenbak. Mevrouw Vreedzaam doet aan leedvermaak met de zogenaamde getuigenis.