Nowruz – No-Ruz of Farsi voor "nieuwe dag" – is een oud festival dat de eerste lentedag op het noordelijk halfrond viert. Meer dan 300 miljoen mensen vieren het Perzische Nieuwjaar, dat al meer dan 3000 jaar wordt waargenomen in verschillende regio's, waaronder de Balkan, het Zwarte Zeebekken, de Kaukasus, Centraal-Azië, het Midden-Oosten en andere.

Nowruz is een feest dat het einde van een oud jaar en het begin van een nieuw jaar markeert en wordt gevierd op de dag van de astronomische lente-equinox, die meestal op 21 maart plaatsvindt. De vieringen duren 13 dagen en het is een gelegenheid om na te denken over het verleden en intenties voor de toekomst te stellen.

Het festival is geworteld in het zoroastrisme, een religie die in het oude Perzië werd beoefend en die ouder was dan het christendom en de islam.

Volgens het cultureel agentschap van de Verenigde Naties (Unesco) heeft de terugkeer van de lente een grote spirituele betekenis, omdat het de triomf van goed over kwaad en vreugde over verdriet vertegenwoordigt.

"De Spirit of Noon, bekend als Rapithwina, die tijdens de koude maanden werd beschouwd als ondergronds gedreven door de Spirit of Winter, werd volgens de zoroastrische traditie om 12.00 uur verwelkomd met vieringen op de dag van Nowruz", aldus Unesco.

De viering maakt deel uit van Unesco's representatieve lijst van immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid. De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties van 2010 heeft 21 maart uitgeroepen tot Internationale Nowruz-dag.

Wie viert Nowruz?
Gezien zijn oorsprong wordt het feest gemarkeerd in landen met een aanzienlijke Perzische culturele invloed, waaronder Afghanistan, Azerbeidzjan, India, Kirgizië, Kazachstan, Pakistan, Turkije, Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan.

Het wordt ook waargenomen door minderheidsgemeenschappen in Amerika en Europa, ook in steden als Los Angeles, Toronto en Londen.

De vieringen variëren van land tot land, maar sommige gemeenschappelijke tradities worden gedeeld. Sommige bevatten symbolische voorbereidingen met vuur en water en rituele dansen waarbij soms over vuur wordt gesprongen. De vlammen zuiveren symbolisch de slechte ervaringen van het voorgaande jaar.

Voor de start van Nowruz vindt er een traditionele voorjaarsschoonmaak plaats in de huizen, terwijl tijdens de viering mensen zich herenigen met familie en vrienden. Vlak voor de komst van het nieuwe jaar komen families bij elkaar en wisselen wensen uit, waarbij de oudste snoepjes uitdeelt en jonge kinderen munten en cadeautjes ontvangen.

Het begint meestal met het uitspreiden van een speciaal familiekleed op tafel, gevolgd door het plaatsen van de zeven S-items. Deze kunnen zijn:
- Sirkeh (azijn): Vertegenwoordigt leeftijd en geduld dat vaak gepaard gaat met ouder worden
- Sikkeh (munt): Voor rijkdom en welvaart
- Seer (knoflook): Voor een goede gezondheid
- Seeb (appels): Voor gezondheid en natuurlijke schoonheid
- Sabzeh (tarwe): Voor wedergeboorte, vernieuwing en geluk
- Samanu (tarwepudding): Een zoet dessert voor rijkdom, vruchtbaarheid en de zoetheid van het leven
- Sumac (bessen): Voor de zonsopgang en de viering van een nieuwe dag

Naast deze elementen kan de tafel ook een spiegel bevatten om symbolisch het afgelopen jaar weer te geven, beschilderde eieren om vruchtbaarheid te vertegenwoordigen, een goudvis om nieuw leven te vertegenwoordigen en kaarsen om licht en geluk te tonen.

Tijdens het feest wordt een verscheidenheid aan gerechten bereid, maar "ash-e resteh" of noedelsoep wordt meestal geserveerd en wordt verondersteld de "vele mogelijkheden in iemands leven" te symboliseren, volgens onderzoek uitgevoerd door Harvard University.

Speciale zoetigheden, waaronder baklava en met suiker omhulde amandelen, worden ook verondersteld geluk te brengen en worden tijdens de viering gedeeld. Andere gerechten zijn vis geserveerd met speciale rijst met groene kruiden en specerijen, symbool voor de natuur in de lente.

Advertentie