Twee jaar geleden zijn vele anderen Surinamers en ik op basis van het vertrouwen in de Universiteit van Suriname, met een PhD-traject gestart. Dit is niet van een leien dakje gegaan, omdat wij tal van stappen moesten doorlopen, om aan de strenge selectiecriteria van de PhD-school te voldoen.

Om aan deze PhD-school deel te mogen nemen, moesten studenten professoren zoeken, die voor hun academische waarde garant zouden staan. Studenten moesten CBB-uittreksels verzamelen, meerdere malen naar ADEK rijden, geld storten bij de Hakrinbank en op verschillende tijdstippen en dagen intake-gesprekken voeren.

Eenmaal ik als PhD-student tot ADEK toegelaten was, moest ik 3-4 middagen van de week, 3 uur per dag, les volgen. Dit betekent dat alle studenten hun heel leven onderste boven hebben gegooid, om aan dit traject mee te doen. Wie vergoedt de PhD-studenten voor:

- de verloren tijd en energie in het behalen van de eerste PhD Modules.

- de tijd van verloren kansen, want deze verloren tijd kon ik beurzen hebben aangevraagd, of een ander PHD-traject hebben gevolgd.

- de verloren energie, tijd en geld van reeds gestart enquête en literatuuronderzoek.

- de kosten van het op en neer rijden naar ADEK.

Ik moest via de pers (de krant) vernemen dat de PhD-school gestopt is, nadat mij 4 weken geleden, beloofd was dat deze school 23 september weer zou opstarten. Zonet heb ik een brief van het ADEK-bestuur gehad, waarin staat dat zij hopen, om de PhD-school ooit weer eens op te starten. Dit is het hoogste academische niveau van ons land. Het totale bestuur van de ADEK moet de eer aan zichzelf houden, omdat dit een internationale schande is.