De openbare vergadering van de Zorgraad, is zaterdag uitgemond in een intense discussie over de Basiszorgverzekering (Bazo). Verschillende sprekers en het publiek hebben de problemen met deze voorziening over en weer besproken. Zo is de basiszorgverzekering (Bazo) verlieslatend voor verzekerings- maatschappijen en blijkt dat meer dan 140.000 personen niet zijn verzekerd waaronder pasgeboren baby's. Ook bestaat er veel onduidelijkheid over de procedures en wie wel of niet verzekerd wordt door de overheid.

De vergadering van de Zorgraad is de tweede die openbaar is gehouden. Het is ook de laatste vergadering voor dit jaar. De inleidingen zijn verzorgd door leden van de Zorgraad, het Uitvoerend orgaan en de Surinaamse Vereniging van Assurantie Maatschappijen (Survam). Aanwezig waren ook minister Patrick Pengel van Volksgezondheid en oud-vicepresident Robert Ameerali. Met presentaties is aangegeven wat er allemaal nog moet gebeuren om de Bazo goed te laten verlopen en om de zorg in het algemeen te verbeteren. Het ontbreken van goede communicatie, uniformiteit, uitwisselen en integratie van data, transparantie van de geldstroom en de economische crisis zijn enkele van de problemen die zich voordoen in de zorg.

Volgens de Wet Nationale Basiszorgverzekering is iedereen verplicht ongeacht de nationaliteit verzekerd te zijn. Ook is bepaald dat de overheid de premies voor alle kinderen tussen 0-16 jaar en 60 plussers betaald aan de verzekeringsmaatschappijen. “Maar waarom moeten dan sommige mensen, ook zwangere vrouwen zoveel loperij doen om hun kinderen verzekerd te krijgen,” werd er vaker gevraagd. Jolanda Pronk van het SZF heeft breedvoerig uitgelegd hoe de procedure werkt om aan een Bazokaart te komen. “Maar zo werkt het in de praktijk niet,” brengt een verzekeringsagent er hard tegen in. Ameerali voegt toe dat in de wet ook is opgenomen dat de overheid ook mag bepalen voor wie zij betaalt. “De regering moet nu duidelijk daarover zijn,” pleit hij.

Een ander punt van discussie is het Zorgvoorzieningen Fonds. Dit fonds is bedoeld om aan verzekerden geld te lenen wanneer de Bazo of het budget van de verzekerde te kort schiet. Spullen als prothesen of gezondheidsbrillen kunnen worden aangeschaft en wordt het geleend bedrag tegen een rente van 2 procent terugbetaald. Dit fonds wordt gefinancierd door de verzekerden zelf; van de premie die zij maandelijks storten gaat 3 procent naar het fonds. Van de 459.608 verzekerden behoren 75 procent tot het SZF. Maar het SZF doet moeilijk over het afdragen van de 3 procent.

“Waarom wordt die 3 procent niet gestort?” werd er op de man af gevraagd. Minister Pengel heeft geen concreet antwoord gegeven. “Dat is de moeilijkste, steeds terugkerende vraag,” merkt Pengel op. “Dat er geld in de pot moet komen, staat buiten kijf. Ik ben met het SZF in overleg over hun bijdrage in de pot die een soort buffer moet zijn. Zodat mensen er meer gebruik van kunnen maken.” Het fonds is in 2015 ingesteld om kosten die niet gedekt zijn door de Bazo - die een basisverzekering is, geen totale ziektekostenverzekering- op te vangen.

René Gompers

Advertentie