Het is duidelijk dat de criminaliteit in ons land is toegenomen. Niemand kan dat ontkennen. Ik zal hierbij naar mijn eigen inzicht het volgende onderscheid maken t.w.:
• Elite criminaliteit, o.a. corruptie & drugshandel
• Gewone criminaliteit, o.a. zakkenrollen, roofovervallen & inbraken.

De ‘elite criminaliteit’ is de moeilijkste om uit te roeien, omdat het in de meeste gevallen is verankerd in de top van een land. Simpel vanwege het feit dat meestal machthebbers er ook aandeel in hebben en de daders bescherming van hen genieten. Daarom zien wij wereldwijd dat machthebbers kiezen voor hun kennissen bij het invullen van bepaalde belangrijke strategische posities, boven de juiste kennis en kunde. Hierdoor leidt de hele natie onder de negatieve gevolgen van vooral de corruptie. Uiteindelijk valt het heel systeem als een kaartenhuis in elkaar. Zie maar wat er nu gaande is in Brazilië & Zuid-Korea, waar machthebbers zich nu moeten verantwoorden voor hun daden.

Corruptie kan men indammen door het maken van wetten. Hierbij moeten er wetten zijn die corruptie ontmoedigen en wetten die corruptie hard aanpakken. In een land als China bijvoorbeeld gelden er harde wetten tegen corruptie. Iedereen die gesnapt wordt op corruptie wordt vrijwel zeker geëxecuteerd. Daarom zien wij ook dat de Chinese economie de tweede snelst groeiende is ter wereld. Ook in landen als Singapore & Dubai gelden harde maatregelen als mensen worden gesnapt op corruptie & drugshandel. Op drugshandel staat in deze landen vrijwel de doodstraf. Suriname kent geen doodstraf, maar we kunnen wel een minimale gevangenisstraf vaststellen, waarbij ook alle bezittingen verbeurd worden verklaard. Ik hoop dat de in behandeling zijnde Anticorruptie Wet, zowel preventief als correctief zal zijn. Er moeten ook andere wetten worden gemaakt die ondersteunend zijn aan de Anticorruptie Wet. Er moeten wettelijke bepalingen komen die zorgen voor o.a. ‘the right man/woman on the right place’ & transparantie. Ook het doen van onderhandse gunningen moet vrijwel tot het verleden gaan behoren, omdat uit mijn eigen onderzoek is gebleken dat hier sprake is van vriendjes politiek en populisme. Het is de Regering daarom aangeraden om alle onderhandse gunningen binnen ministeries en staatsbedrijven per direct te verbieden. Voor transparantie moeten in het vervolg alle gunningen en de resultaten daarvan worden gepubliceerd in de dagbladen en wel van oproep tot deelname tot de toewijzing. Dit kan gewoon gedaan worden via een staatsbesluit.

De gewone vorm van criminaliteit voelt de bevolking direct aan den lijve vanwege gepleegde overvallen en inbraken. De bevolking leeft dan in angst en kan zich niet overal vrijelijk bewegen. Vreemde personen worden aangezien als verdachte en krijgen dan een bepaalde behandeling. Meestal is het deze vorm van criminaliteit die machthebbers zorgen baart, terwijl de elite criminaliteit meestal wordt aangegrepen door politieke opponenten om het beleid van de machthebbers te bekritiseren. Machthebbers moeten voorkomen dat de gewone criminaliteit geen gevolg is van de elite criminaliteit. Het kan zijn dat vanwege het vermoeden van vermeende corruptie, die niet wordt aangepakt, bijvoorbeeld rovers hun slag gaan slaan. Deze criminelen denken dan in vorm van recht voor één, recht voor allen. Dit houdt in dat omdat de machthebbers niet optreden tegen corruptie, de rovers zich ook vrij gaan voelen om hun slag te slaan. Bij deze is dus een uitdaging voor de machthebbers weggelegd om het goede voorbeeld te geven.

Om de gewone criminaliteit in te dammen heeft de regering geïnvesteerd in de politie, zodat de burgers zich veilig voelen. Maar is investeren in de politie de juiste oplossing voor het criminaliteitsvraagstuk? Als je mij vraag nee. Investeren in de Politie om criminaliteit op te lossen is een reactieve actie. Criminaliteit is een symptoom van iets, dus met de Politie doen wij aan symptoom bestrijding. Om criminaliteit te kunnen oplossen moeten wij steeds proberen de oorzaak te achterhalen. Ik zie het in deze net als het bestrijden van houtluizen in je woning. Je kan ze elke dag bestrijden, maar als je de kolonie niet achterhaald, is het onbegonnen werk. Zo zie ik ook de bestrijding van criminaliteit. De oorzaken moeten eerst achterhaald worden, voordat er maatregelen worden getroffen. Anders zullen wij de Politie blijven bewapen en gevangenissen overvol blijven raken, zonder dat het gewenste resultaat wordt bereikt.

De regering moet een wetenschappelijk onderzoek laten uitvoeren, zodat wetenschappers kunnen vaststellen wat de oorzaken zijn van het toenemen van de criminaliteit. De Regering zal dan beleid moeten maken op basis van de oorzaken om de criminaliteit effectief te kunnen aanpakken. Uit onderzoek zal o.a. kunnen blijken dat de regering de volgende zaken in heroverweging dient te nemen, t.w.
• Het uitvoeren van meer sociale programma’s in de achtergestelde buurten. Hier zal er een taak weggelegd zijn voor o.a. het ministerie van Sociale Zaken.
• Meer vakgerichte trainingen moet geven, waarbij de aangeboden opleidingen in lijn zijn met de behoeften op de arbeidsmarkt. Hier zal er een taak weggelegd zijn voor de ministeries van Handel, Industrie & Toerisme, Onderwijs, Wetenschap & Cultuur en Arbeid.
• De resocialisatie programma’s in de diverse strafinrichtingen moeten herzien worden, omdat zij niet aansluiten op de arbeidsmarkt. Ook moet er een ‘mindshift’ worden gemaakt om niet meer te spreken van strafinrichtingen, maar van correctiecentra. Ook moeten ondernemers bereid zijn om ex-gedetineerden een tweede kans te geven binnen de maatschappij, anders zal resocialisatie mislukken. Hierin heeft het Ministerie van Justitie & Politie een voorhoede rol te vervullen.
• Ondernemers en investeerders moeten meer ondersteuning krijgen, waardoor zij meer werkgelegenheid kunnen creëren. Hierdoor zal de werkloosheid afnemen. Hier is er een taak weggelegd voor het ministerie van Handel, Industrie & Toerisme in samenwerking met het bedrijfsleven.
• Er wordt niet opgetreden tegen vermeende corruptieve handelingen. Wij denken hierbij aan de uitspraken van de huidige president in 2010, waarbij hij had beloofd dat er een kruistocht zou komen tegen corruptie. Tot nu toe heeft de bevolking daarvan niets gemerkt, terwijl er duidelijke indicaties zijn van corruptie binnen bepaalde projecten, w.o. Naschoolse Opvang, Carifesta en Aankoop schoolboeken. De regering zal hierbij daadkracht moeten tonen, door op te treden tegen alle verantwoordelijken van vermeende corruptieve gevallen. Hierdoor zal niemand de vinger kunnen wijzen naar de Regering, dat zij een corruptie faciliterend beleid voert. Door het niet optreden tegen vermoedelijke corruptelingen, laat de Regering ruimte voor speculaties. De Regering moet dus daadkracht tonen dat zij menens is de corruptie aan te pakken. De president ‘has to walk the talk’.

Het bestrijden van drugs zal alleen lukken door de invoer en doorvoer ‘luiken’ te elimineren. Suriname is geen drugsproducerend land, maar een land van gebruik en doorvoer. Het aanpakken van de drugsverkopers alleen zal het probleem niet oplossen. Justitie moet via deze drugsverkopers trachten om de echte ‘drugslords’ te achterhalen. Wanneer wij een corrupt systeem hebben, is het bijna onmogelijk om deze ‘drugslords’ te achterhalen, omdat zij bescherming genieten van hoger hand. Wij denken hierbij aan o.a. het aantal leden van de gewapende machten die in de loop der tijden in aanraking zijn gekomen met de Justitie, vanwege vermeende betrokkenheid in de onderwereld.

We moeten met zijn allen een bijdrage leveren om criminaliteit met wortel & tak uit te roeien. Dat kan pas als de oorzaken zijn achterhaald en geëlimineerd. Het neerschieten en/of doden van landgenoten zal geen oplossing brengen, omdat criminelen altijd een stapje voor zijn op de autoriteiten. Crimineel gedrag is moeilijk in te schatten. Wij moeten de oorzaken achterhalen waarom onze landgenoten ontsporen, en die oorzaken elimineren. Elke landgenoot die op het verkeerde pad terecht komt, is één teveel. Een crimineel is altijd een verlies voor een land, want hij/zij zorgt voor een negatieve trend. Er moet een twee sporen beleid worden gevoerd, waarbij zij die op het verkeerde pad zijn, terug worden gebracht op het rechte pad, en zij die op het rechte zijn niet mogen kiezen voor het verkeerde pad. Hierdoor zal de uitstroom vanuit de gevangenissen en cellenhuizen groter zijn dan de instroom, waardoor wij geen gevangenissen en cellenhuizen hoeven bij te bouwen. Integendeel hoop ik op het afslanken van het aantal cellenhuizen en gevangenissen. De regering kan ook op dit gebied dan een besparing realiseren op de uitgaven van het Ministerie van Justitie & Politie. Criminaliteit zorgt voor een negatieve algemene ontwikkeling. Alleen een paar personen genieten ervan, terwijl de bevolking er onder lijdt.

Ruben Ravenberg, PhD, MBA

Advertentie