“Zagen jullie die frontpagefoto in de krant? Weg naar Zee trong weg in zee.”
“Wel een schitterende foto, speciale lens, zeker uit een heli gemaakt.”
“Ik denk eerder uit een drone; we willen het toch niet geloven?”
“Wat?”
“Dat het zeewater stijgt; elk jaar met zeker een millimeter. In tien jaren zeker een centimeter.”
“Satellietfoto’s laten overal ter wereld smeltend landijs zien; de noordpool is danig gekrompen.”
“Maar hadden we dit zien aankomen? Nee!”
“Is niet waar; schreeuwde iemand vanuit de ondergelopen bewoners. Al tientallen jaren loopt dit gebied bij ‘sprieng’ lichtelijk onder water. We hadden het dus wél moeten zien aankomen.”
“Wat helpen kaars en bril als de uil niet zien wil, zei wijlen m’n vader altijd.”
“En dan steeds met lapmiddelen, lap’lapu-systeem, waar we in dit land toch zo sterk in zijn.”
“Goedkoop is duurkoop. Wat een lachertje: met in blubber geheide palen met klei en stenen daarachter denkt men de krachten van het zeewater te kunnen bedwingen?”
“Laat men de beste dijkenbouwers ter wereld dit voorleggen. Maar nee, we gaan de bakra’s niet weer binnenlaten, behalve voor die trein en die bruggen; geen imperialisme en neo-kolonialisme.We gaan het zelf doen; wij, trotse stromen.”
“Ja, en dan modderen we maar wat aan met slappe aannemers die keer op keer flink wat belastinggeld opstrijken. Tot de volgende sprieng, gecombineerd met door harde wind opgezweepte golven en weg is alle dijk met provisorisch gestort beton en al. Alleen wat paaltjes staan als tandenstokers overeind.”
“En dit geklungel geldt niet alleen voor de afgelopen vijf jaren, maar voor de afgelopen twintig jaren, minstens.”
“Maar wat is belangrijker: de spoorlijndroom of de weg-in-zee-nachtmerrie?”
“Arme mensen daar in dat zoute water, maar laten we eerlijk zijn: het rampenteam kwam goed in actie...”
“Het was ze geraden, anders had Baas dat hele team tot ramp verklaard.”
“En de mensen kregen pakketten van Vrouwe Ingrid...”
“En minister Rabin heeft op kundige wijze de emoties van de bewoners weten om te zetten in applaus. Echt een goede crisismanager.”
“En Basis oriënteerde zich in hoogsteigen persoon, met kaplaarzen en al.”
“Wat wil je? Zo een verkiezingsjaar, en dan heb je geen oog voor volksleed? Na lasi jo lasi.”
“Verkiezing of geen verkiezing, mijn Baas, mijn leider van de revolutie, mijn grote roerganger, mijn... ”
“Ja, ja, dat weten we allemaal al, maak je punt.”
“...mijn volkspresident zou daar zijn gegaan. En die van jullie ging pas na dagen zijn ondergelopen geboortedistrict met duidelijk onwillige body language bezoeken.”
“Willen we geen ouwe koeien uit de sloot halen? Ben je vergeten dat alle partijen zich laatst gecommitteerd hebben aan een gedragscode tijdens de verkiezingspropaganda?”
“Hè, hè, eindelijk iets goeds, het werd tijd. Ik heb weer hoop voor de politiekvoering in dit land.”
“Ten eerste moet ik een duidelijke navolging van de gedragscode nog zien, want als ze daar op dat podium staan, krijgen sommigen daar zo een ‘wind’, dat ze niet meer weten wat ze naar de mensen toe uitschreeuwen.”
“En ik wil graag weten welke regels die gedragscode inhouden.”
“Gij zult niet flitten, fitten, bijten of schoppen op of tegen uw opponent.”
“Gij zult niet met modder oftewel tokko-tokko, of met geld of valuta smijten.”
“Gij zult uw tegenstander niet met welk dier dan ook vergelijken.”
“Gij zult geen ouwe koeien, olifanten, tijgers en leeuwen uit de sloot halen.”
“Gij mag niet meer geluid produceren dan 100 decibel.”
“Gij mag geen religie, uw tegenstanders vrouw/gezin/familie negatief in uw toespraak betrekken.”
“Gij mag niet onder invloed van alcohol of daaraan gelijk gestelde geestverruimende middelen staan. Van elke spreker wordt dan voorafgaand aan diens speech een blaastest en huiltest afgenomen.”
“Hou maar liever op; met zulke gedragscodes trek je geen publiek.”
“Moet je publiek trekken met djugu-djugu of moet je mensen vertellen welke beleidspunten je voorstaat, hoe je aan de gelden daarvoor zal komen, en vooral dat je mensen uit het publiek in de gelegenheid stelt vragen te stellen, zoals:‘wanneer wordt er begonnen met de aanleg van een heuse zeedijk vanaf Leonsberg tot voorbij Weg naar Zee?”
“Geef ons nog vijf jaar en we klaren die job.”
“Ja, ja, op de EBS-manier?”
“Maar hebben jullie dat nieuwe woord gelezen: selfie-verbod. Een politicus van de oppositie wil zo een selfie-verbod doen gelden in het stemhokje.”
“Terecht, want ook op Curaçao bleek dat mensen betaald werden als ze konden aantonen als ze op een bepaalde partij, op een bepaalde lijsttrekker, hadden gestemd; poti, hij werd later doodgeschoten op het strand, als ik me niet vergis.”
“Maffia-tori, mi boi, casino en zo.”
“Neks selfie-verbod, dat geeft weer ruimte tot andere onfrisse praktijken. Mijn beste oplossing: geen gordijntje meer bij die stemhokjes. Die dingen zijn hinderlijk en werken claustrofobisch.”
“Maar dan kan men zien op wie je stemt.”
“Echt niet, doe nou eens normaal. In andere landen zetten ze ook geen gordijntjes meer, volgens mij ook niet in Nederland.”
“En de tafelofficials alleen kijken naar je rug, niet het publiek.”
‘En aan de achterwand van dat hokje staat: Verboden te roken, spugen, plassen en selfies te maken. Klarie.”
“En doorzichtige stembussen, dan zie je ook de stembiljetten erin gaan. Niet van die ouderwetse, potdichte melkbussen. Het lijkt alsof je stem verdwijnt in een bodemloze put.”
“Maar hoe vinden jullie het: Pratipahl van Olifant zegt eerst dat de aan Willy KTPI gegeven verkiesbare plaatsen niet naar PL teruggaan, maar naar V 7 en dat ze dan opnieuw verdeeld zullen worden.”
“Ai, boi, Paul vliegt met z’n euro-donatie met de meeste spoed terug van z’n sponsorreis naar Nederland en daarna heeft Baas Aandak de ruzie gesust door Paul z’n eerste plaats in Commewijne terug te geven.”
“Ja, zie je hoe wij de zaak democratisch oplossen, zie je, zonder dictatuur zoals bij jullie.”
“En hiermee heeft mijn aanstaande president Aandak getoond wie de leider in V 7 is.” “Misschien heeft Pratipahl opzettelijk uit de school geklapt om Paul uit z’n tent te lokken en Chandrika-toki in zijn rol van baas van Verschrikkelijk 7 te sterken.”
‘Maar voor mij blijft het een teken aan de wand, dat er binnen V 7 een gewapende vrede heerst, die steeds weer tot wrijvingen kan leiden, zodat V 7 veel tijd kwijt zal zijn met interne brandjes blussen om te voorkomen dat de club voortijdig gaat bossen.”
“En V 7 blijft Verdeeld 7 en wordt niet zes, want zeven slaat niet per se op het aantal mededingers in de groep, maar slaat op het geluksgetal, het heilig getal, het getal dat regeermacht zal opleveren.”
“En wie weet komt het restant van Njun Sranan erbij met die advocatendekenjongen.”
“Ja, ja, mooi gebabbel om dat zwak gedoe van jullie waterhoofdclub goed te praten.”
“Nou, als ik langs de Kwatta en het Pad van Wanica rijd, en in de binnenwegen, zie ik voornamelijk twee kleuren vlaggen: paars en oranje.”
“Ai, af en toe een groene, maar die vechten meer tegen hun weglopende publiekstrekkers.”
“Je bent al niet veel, ai baya, dan nog ga je onderling vechten, dan now yu e go sungu.”
“Wachte, we komen zo met ons bonte V 7-vlagvertoon en rood-wit met z’n groene staart zal straks overheersen.”
“Nou, in ieder geval beste Sjaak, wil die Sound Battle of hoe dat lawaaiding ook heet, maar niet lukken.”
“Omdat die DC van jullie mijn voorzitter boycot met allerlei regelgeving.”
“Tja, het volgen van regels en jouw Paul Pientere voorzitter gaan niet zo goed samen, is het niet?”
“Boontje komt om z’n loontje; je kan knoeien, knoeien, en nogmaals knoeien, maar op een dag loopt dat verkeerd af, de kruik gaat te water tot hij barst.”
“Zoals dat ongelooflijk geknoei en bevoordeel en gesjoemel bij de Energie Boeven Samenwerking, waar nu de PG vraagt om een CLAD-onderzoek.”
“Ach, net als bij dat corruptieschandaal bij ZuurPost wordt de zaak of met wat ambtelijke frommels afgewenteld of de behandeling van de zaak wordt jaren gerekt met allerlei juridisch gekronkel.”
“En wij maar dat boeftig management financieren met meer voor stroom te gaan betalen. Heren, proost daarop.”
“Ik proost hier niet op.”

Rappa

Advertentie