Anno september 2014, nog geen 8 maanden voor de landelijke verkiezingen in Suriname, constateer ik een steeds groeiende frustratie binnen de regeercoalitie. Zij profileert zich alsof ze niet verantwoordelijk zijn voor het gevoerde wanbeleid in de afgelopen 4 jaren.

Ze gaat nu reeds op verkiezingspad om mensen wederom dingen te beloven terwijl zij thans in de positie verkeert om de beloftes van 2010 waar te maken. Binnen de NDP is de frustratie het grootst omdat er t.g.v. de zichtbare achteruitgang in het land een leegloop binnen de partij is te constateren.

De situatie ziet er per heden als volgt uit:
- Het sociaal contract waarin staat dat o.a. duurzame werkgelegenheid zal worden gecreëerd , 18.000 woningen zullen worden gebouwd, stabiele prijzen wordt gegarandeerd, is niet nagekomen. (Hierin is het grootste deel van de kiezers in 2010 getrapt).
- Groter wordende leger van woningzoekende jongeren.
- Stijgende werkloosheid omdat er geen gedegen arbeidsmarkt politiek wordt gevoerd.
- Burgers zijn wederom overgegaan tot occupatie van terreinen van derden.
- De dagelijks stijgende prijzen van goederen welke naar alle waarschijnlijkheid een vaart zal nemen met de stijging van de elektriciteitsrekeningen voor delen van het bedrijfsleven.
- Stijging en verharding van de criminaliteit waardoor het onveilig gevoel onder de burgers stijgt.
- corruptiegevallen welke maar niet justitieel worden onderzocht.
- Een gestadig dalende monetaire reserve.
- Een stijgende wisselkoers.
- Start van verzoeken tot bezuiniging naar het volk toe net als in de jaren tachtig.
Dit ondanks het feit dat de staat in 2010 o.a.
- Een goede macro-economische positie met stabiele monetaire reserves van US$ 1,2 miljard had.
- Verhoogde government-take doorgevoerd had
- Een opgetrokken leenplafond aangenomen had in DNA (bron: assembleelid G. Castelen in Starnieuws).

Steeds meer mensen en vooral woningzoekenden waaronder veel jongeren en vrouwen over het geheel land hebben al door dat zij voor de gek zijn gehouden en beginnen de coalitie de rug toe te keren. Elke dag hoor je onder de jongeren dat zij niet in het criminele circuit willen belanden t.g.v. werkloosheid, daar er geen nieuwe werkplaatsen worden gecreëerd. De hoop van de regering was in eerste instantie gericht op cadeautjes uit China.
Dat is mislukt . Van planmatige, duurzame ontwikkeling waarbij nieuwe banen gecreëerd zullen worden zal in de komende periode geen sprake zijn. Ook als zij om nog een periode zullen vragen. “Als je het onder een riante uitgangssituatie niet kan doen hoe zal het je lukken het onder een failliete uitgangssituatie te kunnen doen”? Het gevolg zal zijn nog meer verslechtering van het toekomstperspectief van vooral de jongeren.

De VHP heeft heel vroeg en wel in januari 2012 haar goede bedoelingen met de samenleving doen blijken door de Vision 2030 conferentie te organiseren in het K.K.F. gebouw en daarbij de regering uitgenodigd als legitiem uitvoerende instantie volledig betrokken te zijn. De regering heeft het echter tot nu toe laten liggen. De voorzitter van de VHP Chan Santokhi zei het volgende over het doel van de conferentie. “In 2030 kan het dat ik er niet ben, u (president Bouterse) ook niet, maar we moeten wel ervoor zorg dragen dat we nu iets ontwikkelen voor de toekomstige generatie. We moeten nu niet gaan struikelen over zaken waarvan de volgende generatie het slachtoffer gaat worden. Het is belangrijk dat de belangen van de generatie en bevolking tegen 2030 veiliggesteld worden, wanneer de natuurlijke hulpbronnen zo goed als uitgeput zijn en de aarde steeds warmer zal worden.” Duidelijke taal naar de regering toe in nationaal belang.

Laten wij op 25 mei 2015 kiezen voor integer en deskundig bestuur welke in eerste instantie kan zorgen voor duurzame ontwikkeling in een veilig Suriname. Dit t.b.v. onze kindskinderen.

Daarvoor hebben we 'de Sheriff' nodig.
God zij met ons Suriname, Hij verheff' ons heerlijk land.
Hoe wij hier ook samen kwamen, aan zijn grond zijn wij verpand. Recht en waarheid maakt ons vrij.

Harold Pultoo

Advertentie