Toen de huidige president in augustus 2010 het bestuur van het land overnam, heeft hij een situatie binnen de administratie aangetroffen die hij in zijn stoutste dromen niet had verwacht. De mooie voorstellingen van zaken zijn in het eerste jaar heel gauw in een nachtmerrie veranderd waardoor de reële situatie werd geopenbaard. Hoewel de financiële omstandigheden van het land er niet zo erbarmelijk uitzagen was een reconstructie toch noodzakelijk om orde op zaken te stellen.

De verhoudingen binnen de drie staatsmachten bleken zodanig verstoord te zijn dat er geen sprake was van een efficiënte en effectieve uitvoering van beleid. Gaandeweg namen de spanningen binnen de uitvoerende macht, door gebrek aan een eenduidige ontwikkelingsvisie tussen de samenwerkende partijen toe. Als gevolg hiervan ontstond heel snel een danige stagnatie binnen de regering. Nadat er fundamenteel schoonschip is gemaakt binnen de samenstelling van de regering, begon het te dagen.
Bij de wetgevende macht n.l. De Nationale Assemblee (DNA) vond het spelletje van zwarte piet gestadig voortgang met als gevolg een enorme verspilling van tijd en geld van de belastingbetalers. De verwarring over ons staatsbestel binnen DNA wordt in stand gehouden door verschillende opvattingen die indruisen tegen de Grondwet. Opvattingen zoals primair parlementair stelsel, gemengd stelsel , zuiver parlementair met trekken van een presidentieel stelsel, om tenslotte van de regering te vernemen dat de Grondwet een gemengd karakter heeft. Ingevolge de Grondwet dient DNA als één orgaan op te treden op basis van argumenten die gestoeld zijn op het algemeen landsbelang. Dat is de functie/taak van ieder lid. Ik besef dat wij in onze democratische beleving dat gehalte nog niet hebben bereikt.

Reeds in het tweede zittingsjaar heeft de President een commissie benoemd onder leiding van de staatsrechtsgeleerde Mr. Polanen samen met politicologen, sociologen en een groot aantal juristen om duidelijkheid te brengen in het functioneren van de Grondwet van sinds 1987. Als het niet begrepen wordt laten wij in godsnaam teruggaan naar de Grondwet van 1975 met een variant van een rechtstreeks gekozen President. Helaas hebben wij anno augustus 2014 nog steeds die duidelijkheid niet en blijven maar rommelen in de marge.

Ook de rechterlijke macht is niet bespaard gebleven van de chaos binnen het openbaar bestuur; ontevreden burgers over lange wachttijden voor beroepszaken en ook ondeugdelijke vonnissen.

Binnen deze chantabele omstandigheden moest de president het schip van Staat naar rustiger wateren voeren en het is hem na vier jaren aardig gelukt.
Maar hij is er nog lang niet want de kiezers die achter hem staan, zijn niet helemaal tevreden en dat is begrijpelijk. Hij is trouwens ook niet tevreden daarom gaat hij voor een tweede termijn. Hij heeft meer tijd nodig om de rijkdommen van de Staat evenwichtig te verdelen zodat het armoede vraagstuk tot het verleden kan gaan behoren.

Wij ondersteunen deze wens van de president om nog voor vijf te gaan, niet voor onszelf want wij bouwen af, maar voor de natie omdat wij voor de zoveelste maal op een kruispunt zijn beland. Daarom heeft het land nu dringend iemand nodig die in staat is te communiceren, te organiseren en te praten; praten met eenieder.
Als iemand dat kan, dan is dat Desiré Delano Bouterse. Maar ik denk dat hij ook heeft kunnen leren hoe het niet moet en hij zal zeker zaken over een andere boeg moeten gooien. De politiek is eenmaal een noodzakelijk kwaad. 'Wij', het volk van Suriname, hebben een unieke gelegenheid, door middel van een systeem dat wij democratie noemen, om om de vijf jaren een politieke keuze te kunnen maken voor de toekomst van ons en onze kinderen.

De bestuurskundige,
Eugéne van der San

Advertentie