‘Incredible India’, luidt de toeristische slagzin van het Aziatisch land. India is ruim twintig maal groter dan Suriname, heeft meer dan 1,2 miljard inwoners van verschillende etniciteiten en religies, die ongeveer 160 talen spreken. Deze korte opsomming van cijfers is op zich indrukwekkend, maar krijgt pas inhoud bij een bezoek aan het land.

Het eerste wat bij aankomst in India opvalt, is de veiligheidscontrole bij het hotel, alle tassen en koffers door de scanner, daarna wordt iedereen elektronisch afgetast en met een vriendelijk ‘namaste’ welkom geheten. Ondanks dat dit ritueel zich herhaalt bij iedere binnenkomst van de logeergelegenheid, is het heel timide vergeleken met een bezoek aan het Indiase Parlement. Niet minder dan vijftien controleposten worden gepasseerd, waarbij ook handmatig wordt gefouilleerd, vanaf de ingang tot aan de publieke tribune. Tassen, pennen, kammen, zonnebrillen, scherpe voorwerpen, camera's, mobieltjes en andere elektronische apparatuur zijn taboe tijdens dit bezoek. Zakdoeken en geld moeten worden uitgevouwen en het liefst moeten alle zakken leeg zijn.

“Terrorisme blijft een belangrijk aandachtspunt voor India”, zegt Arvind Gupta van het Institute for Defence Studies & Analyses (IDSA) in reactie op de zware veiligheidsmaatregelen. Volgens de veiligheidsexpert is het een grote klap geweest voor India toen het parlement enkele jaren terug is aangevallen. “Het is een grote schok voor het volk geweest dat het hoogste democratisch instituut in het centrum van de hoofdstad is aangevallen.” Gupta legt uit dat de veiligheidsmaatregelen voor iedereen zwaar zijn, maar het is belangrijk om terroristen te stoppen. Hetzelfde geldt volgens hem ook voor de hotels, vooral na de aanslagen in 2008 in Mumbai.

Knooppunt
Het centrum van New Delhi oogt vroeg in de morgen geordend door de brede wegen omzoomd met grote bomen en heggen, waarachter de gebouwen schuil gaan. De Indiase hoofdstad met ruim vijftien miljoen inwoners is echter een industriestad en verkeersknooppunt. Alles komt naar en gaat weer verder via Delhi. Tijdens spitsuren ontstaat chaos op de vier- en zesbaans wegen, wanneer auto’s, bussen, scootertaxi's, brom- en motorfietsen gehuld in een kakofonie van getoeter en een wolk van uitlaatgassen elkaar om voorrang bevechten. Het is onvoorstelbaar dat er niet om de ene meter een botsing is, want internationaal scoort India slecht als het om de jaarlijkse verkeersdoden gaat. Sinds 2002 rijdt in Delhi een moderne metro om het personenvervoer te reguleren.

Musea, kunstgalerieën, theaters en universiteiten maken de stad ook tot een cultureel centrum. Qutub Minar en Lal Qila, het Rode Fort, zijn historische bouwwerken uit het Mogol-tijdperk en staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De Taj Mahal, ook wel één van de zeven wereldwonderen genoemd, is verbonden met Delhi door de Yamuna rivier, de grootste zijrivier van de Ganges en net zo heilig. Ondanks de verheven status zijn beide rivieren zwaar vervuild en experts denken dat er bijna geen leven in is.

Vernieuwing begint van onderen
The Energy & Resource Institute TERI heeft als taak het creëren van innovatieve oplossingen voor een duurzame toekomst. In zijn veertigjarig bestaan zijn nieuwe technologieën en betere kennisoverdrachtsmethodes ontwikkeld. Projectmanager Sameer Sethi legt uit dat vernieuwing van onderaf begint, “bij de mensen in de dorpen”. Hij neemt als voorbeeld het koken op hout. Op de traditionele manier zijn de bomen en op de lange termijn de dorpelingen het slachtoffer. Met de door TERI ontwikkelde methode wordt droog gras samengeperst tot brandstof en de gebruikers ervaren het gemak. Het instituut heeft ook nieuwe energiezuinige huizen bedacht en al toegepast op de eigen campus.

Net als Suriname werkt India hard aan de verbetering van de gezondheid van de burgers. Het roken in openbare gelegenheden is verboden. In Suriname is roken onder de ‘blauwe hemel’ toegestaan. India heeft een andere interpretatie van No smoking in public places. Twee niet Indiase journalisten zijn in Bangalore, een miljoenenstad in het zuiden van India, op een ruwe manier erachter gekomen. Zij hebben als leden van een groep journalisten uit verschillende landen, op uitnodiging van de Indiase overheid, een oriëntatiebezoek aldaar gebracht. “We stonden op het trottoir te roken toen een politieman op ons afkwam en iets onverstaanbaars tegen ons brabbelde”, zegt Avinesh Gopal uit Fiji. Voor hem en zijn collega is het trottoir een open publieke plaats. Voor de agent uit Bangalore is het trottoir een publieke ruimte en de twee journalisten zijn in overtreding, dus mee naar het politiebureau. Na plechtig te hebben beloofd om het nooit meer te doen, zijn de mediabroeders met de collega's naar het hotel teruggekeerd.

Rakesh Singh, Chief Operating Officer van de niet-gouvernementele Manipal Hospital Group, bevestigt dat zijn instelling jaarlijks mensen met aan roken gerelateerde ziekten behandelt. Volgens Singh zijn op jaarbasis de twee hoogst genoteerde doodsoorzaken: kankers -een hoog aantal gevallen met borstkanker- en diabetes.

Edward Troon

Advertentie