starnieuws

Column: De misrekening van Netanyahu

28 Jul 2014, 14:00

Solidariteitsdemonstratie in Rotterdam.
Van 28 december 2008 tot en met 18 januari 2009 voerde Israël de eerste oorlog tegen de Palestijnen in Gaza. Het resultaat van de drie weken durende actie: 1.400 Palestijnse doden. Aan Israëlische zijde vielen er 13 doden.
De tweede oorlog van Israël in Gaza duurde acht dagen, van 14 tot en met 22 november 2012. Het resultaat: 174 Palestijnen en 6 Israëliërs dood.
Op 8 juli van dit jaar begon Israël met de derde oorlog in Gaza. Het aantal doden tot nu toe is ruim 1000 aan Palestijnse zijde en ruim 40 aan Israëlische zijde.
Maar nu is al duidelijk dat Israël deze oorlog zal verliezen en Netanyahu bij de voorbereidingen een grote misrekening heeft gemaakt. Alleen zullen de Palestijnen een hoge tol betalen voor hun overwinning.

Waarom spreek ik van een overwinning voor de Palestijnen? Omdat de door Israël gewenste uitslag niet zal worden behaald, integendeel.
Deze oorlog is zorgvuldig voorbereid door extremisten in Israël in samenwerking met de Amerikanen. Op de dag dat de aanval begon nam het Amerikaanse senaat unaniem een resolutie om nog eens US$ 420 miljoen extra te doneren aan Israël ter bekostiging van deze oorlog. Dit komt naast de drie miljard US$ die Israël jaarlijks van de Amerikaanse belastingbetalers ontvangt als subsidie om het apartheidsregime in stand te houden.

In de analyse van Netanyahu was dit het juiste moment om definitief af te rekenen met de Palestijnse bevrijdingsbeweging Hamas (die hij terroristisch noemt, zoals het apartheidsregime van Zuid-Afrika het ANC ook terroristisch noemde). Hamas was zijn steun in Syrië kwijt door de burgeroorlog. Hamas was zijn steun kwijt in de Moslim Broederschap van Egypte die door een VS en Israël gesteunde militaire coup ten val werd gebracht. Hamas en de andere bevrijdingsbeweging Fatah hadden een akkoord bereikt om samen op te trekken. Dat akkoord was een doorn in het oog van Netanyahu. Door de oorlog hoopte Netanyahu op een snelle nederlaag van Hamas door een opstand van Palestijnen tegen Hamas, waardoor de weg vrij was naar een langdurige overheersing van bezet Palestina.

Het is anders gelopen. Het Palestijnse volk in en buiten Gaza steunt nog steeds hun bevrijdingsbeweging. De oorlog kost veel Palestijnen het leven, maar meer Israëliërs zijn gedood dan in enige van de voorgaande Gaza-oorlogen. De wil om voor hun vrijheid te vechten is niet gebroken, maar versterkt. De internationale solidariteit met de Palestijnen en Hamas is massaal. Als deze oorlog eindigt, is Hamas niet gebroken, maar herboren. Maar ook deze keer weer is de prijs in mensenlevens hoog.

Afgelopen zondag was ik in Rotterdam bij de solidariteitsdemonstratie met de Palestijnen. Meer dan 10.000 mensen liepen mee: jong, oud, vrouw, man, Arabisch, Turks, Nederlands, Surinaams etc. Ik zag opvallend veel kinderen die hun solidariteit betuigden met de kinderen in Palestina. De demonstratie krijgt amper aandacht in de Nederlandse pers. Maar op de sociale media stikt het van de foto’s en filmpjes. Het was een hartverwarmende solidariteitsbetuiging.

De oorlog is niet ten einde, maar de uitslag staat vast. De wil van het Palestijnse volk om in vrijheid te leven en een einde te maken aan de bezetting van hun land is ongebroken. Netanyahu moet opnieuw naar zijn schaakbord. Voorlopig kan hij alleen maar doden, maar de nabestaanden zullen weer opstaan. En met hen de miljoenen mensen over de hele wereld die internationale solidariteit diep in hun hart dragen.

Sandew Hira

Advertentie