starnieuws

Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 204

15 Jun 2014, 22:30

EBS bezig met werkzaamheden aan het onderstation aan te Plutostraat te Maretraite. (Foto: EBS)
“Heren, ik ga weg, het is nu genoeg.”
“Wat scheelt je? Heb je een goedkopere bar gevonden?”
“Nee, ik ga weg uit dit land, dit kan niet. Ik heb veertig jaar keihard gewerkt, gespaard, schulden afgelost, allerlei knopendraaiers en hun belijd met lange ij moeten slikken en nu zit ik om de haverklap zonder stroom. Ik ben dit echt spuugzat.”
“Ai no, jullie zitten al een hele dag in Noord zonder elektra.”
“La we ruilen: Suralco met de dam blijft en we donderen EBS met hun hele crisismanagement op.”
“Zeg geen nonsens in je gefrustreerdheid; de EBS doet z’n uiterste best om jullie weer stroom te leveren, maar wat kan het bedrijf eraan doen als die overheid van ons, de noodsignalen van het bedrijf al jaren in de wind slaat?”
“Wat bedoel je? De EBS heeft geen reserve trafo; ze moeten oude trafo’s slopen voor onderdelen voor die defecte op Ma Retraite, ik bedoel, wat is dat voor bedrijfsvoering?”
“En wat voor een beleid is het als ik, als bedrijf, jou als hoofdaandeelhouder, als eigenaar van het bedrijf, er steeds op wijs dat er nieuwe trafo’s aangeschaft moeten worden, en jij als eigenaar schuift dat steeds op de lange baan? Dan zeg me, wie is de hoofdschuldige in deze? De EBS of de Overheid?”
“De overheid, natuurlijk weer onze overheid, onze onderheid, onze achterheid, zonderheid, rommelheid, dommieheid, onze foeroeheid, onze....”
“Hoori kwebbel now, is mooi, jouw sopieheid praat teveel.”
“Maar weer eens zie je dat dat ding dat we onze overheid noemen, steeds weer blijkt niet in staat te zijn om op professionele wijze in onze basisbehoeften te voorzien, zoals nu stroom en straks water.”
“Omdat daar meer dieftige amateurs zitten, die er alleen op uit zijn om onze schatkist te plunderen.”
“En kijk op wat voor een klungelige wijze ze een dam in Nickerie repareren: een heel gebied onder water en iedereen schuift de schuld van zich af.”
“En wattebout dienstwagens als privéwagens gebruiken en gratis à la dol diesel tanken?”
“Pe yu nyan, drape yu’m wroko; winti pai, lanti wai, of is het net omgekeerd?”
“Nou, op deze punten doet EBS ook flink mee; kijk maar hoeveel EBS-dienstwagens als privébezit worden gebruikt.”
“Je weet het, nò, je weet het, nò? Heb je bewijzen?”
“Jazeker! Ga kijken hoeveel EBS-dienstwagens elke ochtend als privéwagens rondom het Kerkplein geparkeerd worden, de hele dag daar staan en ’s midddags weer naar huis gereden worden.”
“Ja, laat EBS i.p.v. allerlei bedrijfsluxe aan te schaffen met dat geld eerst die back uptrafo’s kopen.”
“Maar de EBS zegt dat het na bestelling zeker een half jaar duurt voordat de trafo’s er zijn.”
“Dus dan zal Paramaribo-Noord nog minstens acht maanden moeten voortkwakkelen met die lap-lapoe trafo’s. Mijn hemel, zijn we echt zo arm?”
“En die overheid weigert uit een soort van dom populisme de subsidie op de stroomtarieven langzaamaan af te bouwen, want al die arme mensen gaan het niet kunnen betalen en dat gaat stemmen kosten.”
“Okay, bouw dan een fikse, stevige nieuwe centrale in Noord en degenen die daarvan stroom trekken, betalen dan een langzaam hoger wordende prijs, tot ze over, zeg maar 10 jaren, marktconform betalen.”
“Nee, dat kan niet, daar woon ik, en ook een groot deel van de partijsponsors en andere toppers. Wij, de grote stroomverbruikers, willen niet.”
“Oh, maar jullie durven dat niet openlijk te zeggen en jullie gebruiken die arme mensen als dekmantel om die verhoging tegen te houden.”
“Intussen moet EBS met veel kunst- en vliegwerk stroom leveren en krijgt het alle kos-kosi van de duizenden huishoudens die om de haverklap zonder stroom zitten.”
“Maar om de kiezers op te zwepen om straks weer op dit stel amateurs en gappers te stemmen, jaaaah, dat kan men wel goed.”
“Zeur jij niet, want jouw drukkerij maakt bij elke verkiezing gouden tijden door.”
“Dan wattebout jouw verhuur- van geluidsinstallaties? Kijk dus ook naar jezelf.”
“Mi dati, ik ben bezig een eigen generator aan te schaffen.”
“Weet je hoevelen dat al hebben gedaan?”
“En kijk die kwestie van de Suralco. Mannen met verstand, zoals Marc de olieman, Giltmore van de Mamabank, de grote contractor Boskari zeggen dat het opbreken van de Suralco geen noemenswaardige gevolgen voor elk van hen zal hebben.”
“Zelfs onze professor in de Karam zegt dat als Suralco weggaat ons restant aan bauxiet maar rustig in de bodem kan blijven liggen.”
“Maar de deskundigen van de Vereniging van Mijnbouwkundigen en Geologen vrezen wel een onvoorbereide, desastreuze afwikkeling, net als toen met het vertrek van BHP-Billiton.”
“Maar als we over het overnemen van die dam praten, kwettert die multinational opeens dat ze zich gaan houden aan de Brokopondo-overeenkomst en dat die dam pas over 33 jaar van ons is.”
“En het enige wat je tot nu toe van dat team uit DNA hoort is:‘Suralco moet ook inkomen.’ Voor de rest draaien ze maar om de hete brei heen.”
“Volgens mij durven de meeste DNA-leden deze kwestie niet aan. Ze zijn beter in het uitslaan van populistische kreten en het bekvechten in die vergaderzaal, ze...”
“Ja, is mooi zo; jij zou het echt niet veel beter doen in hun plaats; en wij hebben ze daar gezet. En tenminste zijn ze in deze kwestie op één lijn.”
“Maar een zakelijke vergadering met een goed overwogen eindbeslissing, aangenomen met alle stemmen, lijkt nog even ver te liggen als het Toemakhoemakgebegte.”
“Kunnen we Suralco niet daarheen sturen om bauxiet te mijnen?”
“Jullie koppige donders, jullie willen maar blijven plakken bij het exploiteren van niet-vernieuwbare hulpbronnen. Straks is goud ook op en Iamgold zegt:”I am going,” dan gaan we ons weer wentelen in geweeklaag en smeken van:”Blijf, blijf, blijf....”
“Net zoals met die bouwval van winkel Kersten; blijf, blijf, don’t let the Tjaina-man buy that property; there is our holy ground.”
“Er is al een verkoopakte, dus wat valt er nog te stuiten?”
“En wat doen we als die olie opraakt? Staatsolie is van hier.”
“In die tussentijd produceren ze alcohol, draait onze raffinaderij desnoods op buitenlandse orders en zijn ze misschien de grote energie-opwekker en -leverancier van Suriname en Guyana geworden; nu al diversifiëren ze; ze spreiden hun activiteiten.”
“Dat is het voordeel als je een bedrijf draait met deskundigen en niet met politieke mooipraters.”
“Nu pas laten jullie deskundigen aan het woord, daar op jullie Groene Erf.”
“Is niet waar, lieg niet mang. Weet je hoe vaak we daar, op ons Groene Erf, in de afgelopen tien jaren, grote deskundigen aan het woord hebben gelaten?”
“Zoals die gebroeders Jethu van Jet-investment, die een schitterend plan voor overheidsbeleggingen op de internationale beurs hadden uitgedokterd.”
“Plus ze wilden assisteren bij die besprekingen met BHP-Billiton.”
“Ja, inderdaad. En wat is van al hun adviezen terecht gekomen?”
“Geen ene m...., want men is meester in het aanhoren, ja-knikken, maar koppig niet uitvoeren, want men weet het altijd beter.”
“Zo luisterde men ook niet naar de zeer bruikbare adviezen van die Vereniging van Mijnbouwkundigen en Geologen tijdens die onderhandelingen met BHP-Billiton over West-Suriname.”
“Die deal was al rond, we zouden geloof ik 7 US dollar per ton bauxiet krijgen, laagwaardig spul dat eerst geupgrade moest worden.”
“Maar waarom zijn die onderhandelingen dan gesprongen, want alles was in place; BHP had zelfs een miljoenen US dollars kostende milieustudie gedaan.”
“Na het debacle van die zeegrens met die knik, ja, met passer en gradenboog nagemeten door master Sabi-so, wilde die overheid toen scoren. Achter de rug om van BHP gingen ze met een Chinees consortum onderhandelen voor meer US per ton. Wel, toen BHP daar lucht van kreeg, terecht den man bos’a heri onderhandeling.”
“Tjee-mi-nee, wat een miskleun! Hadden we gehapt, BHP ook, en hadden ze getekend, zaten ze goed vast aan dat contract toen die crisis in Amerika niet lang daarna toesloeg met het omvallen van al die banken.”
“Ai boi, dan hadden ze óf het contract moeten afkopen, óf ze hadden moeten doorzetten en dan had Paranam nu tenminste bauxiet om zeker 20 jaar door te draaien.”
“Ow, ow, Suriname, land van de gemiste kansen. We voeren beleid net zoals we voetbal spelen. Wie die bal heeft, geeft die niet meer af, al staat hij verkeerd, hij moet koet-ke-koet scoren en verspeelt daardoor scoringskansen voor zijn team.”
“Da oen djeers Cameroen.”
“In ieder geval, jullie ook een gezegende Vaderdag toegewenst.”
“Ik protesteer, op Vaderdag krijgen wij altijd van die werktuigen: timmergereedschap, kruiwagen, tjap, delfschop, houwer, zaag, boormachines, verfkwasten, troffels, tot een kettingzaag, een drukspuit-autowasher, alleen maar dingen om voor die vrouwen te werken.”
“Is goed voor je, jo zuipende luilak.”
“En wat krijgen al die vrouwen op Moederdag? Ook dingen om voor die mannen te werken?”
“In plaats dat ze ons een tray blikbier geven, of een karton black label.”
“Of een weekendpackage in een massagesalon met net meerderjarige masseuses.”
“Of een ticket met hotel en voetbalkaartjes voor de halve finale en de finale in het Marakaramba of hoe dat stadion ook heet in Rio de Sao Bahia Salvador.”
“Heb je gelezen hoeveel aluminium Alcoa voor de bouw van al die stadions heeft geleverd, dan klagen ze dat ze verlies lijden?”
“Wie gelooft het gejank van multi-nationals? Master-oplichters!”
“Joe dati droengoe keba. Da wil je dat die vrouw van je je voor Vaderdag naar Brasjong stuurt? Met al die willing girls en zakkenrollers? Din boys rol din bakra drape; die waren toch zo blai met die 5-1, dat ze niet doorhadden dat ze opeens gezakkenrold werden.”
“Gretverderrie, sje hebbe me mobieltje gejat, m’n halsketting, m’n euro’s, die vermaldije gosjers, stelletje pluimpikkers, basjie-boezoeks, zoutwaterkrokodillen, ectoplasma’s. Ik ga aangifte doen.”
“Las ting. Hé Jules, ga je nog weg uit Suriname? Misschien heb je nu weer stroom, voor een week, voordat die lap-lapoe trafo’s het weer begeven.”
“Nee, ik blijf en ga bij elke stroomuitval met een spandoek lopen met erop: Lanti Shanti Panti, geef ons stroom, anders m’o kanti’i!”
“En ik zeg: geef ons een rondje sopie, nee, Ron, jij niet, jij rijdt ons vandaag toch naar huis?”
“Ja, ahum, inderdaad, djiem wan sap.”

Rappa

Advertentie