“Heren, ik huil bauxiettranen: Suralco, de kurk waar onze economie op dreef, gaat misschien weg.”
“Correctie: Suralco wil wel blijven, maar tegen wurgende voorwaarden.”
“Foute beeldspraak: onze economie moet niet op een kurk drijven; die dobbert onstabiel met alle golfjes mee; onze economie moet op rotsbodem verankerd zijn.”
“Sidon vaste san yu hori.”
“Maar ik ben Suralco dankbaar.”
“Voor al de winsten die ze hebben gemaakt dankzij onze bauxiet?”
“Nee mang! Laten we niet naïef zijn! Een multi-national is geen sociale instelling! Kijk maar naar die ene die nu het goud uit onze bodem haalt. Nee, ik ben de Suralco dankbaar dat door hun eisen Die Nationale A-sem-blamage van ons verstandig is geworden en dat oppositie en coalitie, in nationaal belang, de handen ineen hebben geslagen.”
“Ooow, wat ben ik ontroerd; de nationalistische tranen springen me in de ogen.”
“En ik ben benieuwd voor hoelang. Voordat je het denkt gaan ze weer door met hun kinderachtig politiek gekibbel.”
“En ik ben de Suralco ook dankbaar, want dankzij hun moordende eisen ‘wan suma’ eindelijk long gwa assemblee; met de Suralco-brief in de hand komt en door het ganse land.”
“Hij gaat daarheen wanneer het nationaal belang daarom vraagt en niet als een paar assembleeleden als pubers dwingen dat hij daarheen moet komen om naar hun beledigende praatjes te luisteren.”
“Kan me niet schelen; hij heeft de weg daarheen gevonden en heeft daar een daar goeie speech afgestoken. Tenminste heeft hij de hele DNA op één lijn gekregen.”
“Bakra b’o taki: ‘Nogal wiedes’. Welk assembleelid wil nu de volkswoede op z’n hals halen om in deze kwestie dwars te gaan liggen?”
“Maar heren, wat is de oplossing? Want het ziet er niet zo best uit.”
“Het zag er al een tijdje niet zo best uit met bauxiet op de wereldmarkt en dus met de Suralco en we hebben ze al een tijdje gesubsidieerd.”
“Ik zeg: wegjagen, dit stel uitbuiters, opdonderen, opzouten! En als ze die dam willen meenemen, mik den tik’en. Zoniet: Staatsolie weet er wel raad mee. Misschien gaat Tapajai dan eindelijk door.”
“Nationaliseer die hap. Chavez-model.”
“Ach, als je morgen nuchter bent, weet je niet meer wat je hier hebt uitgekraaid.”
“Makkelijk gezegd, veilig vanachter je glas sopi. Wie nationaliseert nou een failliete boedel en schrikt daarmee ook nog eens banken en mogelijke investeerders in andere sectoren af? En gaan wij die verouderde plant daar op Paranam kunnen onderhouden? Kom nou man, beheers je uit-de-tijdse linkse emoties.”
“Da wat moeten we doen? Met ze onderhandelen? Als ze willen gaan, laat ze gaan.”
“Dan zitten we met nog meer ontslagen arbeiders, of gaan we ze allemaal ook ambtenaar maken?”
“En we hebben niet eens een wet die de positie van contractarbeiders regelt.”
“Gelukkig ben ik vanavond degene die niet drinkt, omdat ik jullie naar huis moet rijden. Ik denk nu dus nuchter.”
“Da la we horen hoe nuchter denken klinkt.”
“Dat klinkt zo: als ze weg wilden, waren ze al lang gegaan; ze blijven echt niet omdat ze zo van ons houden; zie die gaten in de grond en caustic-soda rommel in mudlakes, moddermeren, die ze voor ons achterlaten.”
“Okay, ze willen niet weg. Er zijn nog perspectieven voor ze in het Nassaugebergte. En er zit gouderts onder die bauxiet daar.”
“Maar ook de goudprijs is gekelderd.”
“Juist, en vandaar dat ze met een stel harde eisen komen om hun kostprijs te drukken en dan kijken ze hoe ver ze daarmee kunnen komen.”
“Dus we gaan met ze moeten onderhandelen, okay, maar hebben we wel genoeg capaciteit in huis? Want zo een multinational heeft een batterij aan goedbetaalde, ervaren en gewiekste onderhandelaars in dienst.”
“Ha-ha, eindelijk begint er eentje hier nuchter te denken.”
“Zoooow, dan zal nu blijken of dat stel daar in staat is met de multinational te onderhandelen.”
“Wil je met wat meer respect over onze volksvertegenwoordigers praten en hen niet betitelen met ‘dat stel daar?”
“Waarom niet, meneer de voorzitter? Zie het niveau van hun taalgebruik, zie hun gedrag, het is werkelijk, op een paar uitzonderingen na, ‘het stel daar.”
“Wees dan eerlijk: wij hebben ze daar gezet en wij zijn hier ook een stel bij elkaar, ik bedoel een stel zuiplappen aan de bar.”
“Ja, maar dat ‘stel daar’ ziet alles zo eng-politiek: dan mag die-en-die niet in dat onderhandelingsteam, want die ene is groen, en die is oranje en weer die andere heeft me beledigd en die daar kooit met keld en die andere kijkt naar m’n vrouw...”
“Wel, als we met deze dorpse dingen blijven, gaan we straks met één rommel zitten waar we niet meer uit gaan komen.”
“Maar Jules, kijk, luister, ruik en proef: die eisen van de Suralco, of beter van de moedermaatschappij, zijn toch absurd? Ik bedoel: ze willen korting op de diesel van Staatsolie, dan maakt ons bedrijf minder winst.”
“Denk jij dat een bedrijf altijd meer winst maakt? En als ze weggaan, hoeveel verdient Staatsolie dan aan ze?”
“Bakra taki: liever een half ei dan een lege dop.”
“En ze willen meer voor die stroom van de dam.”
“Klopt! Maar wie betaalt het onderhoud van die turbines en alles in en rond die dam? En al die jaren dat we zo goedkoop stroom van ze kregen, wat hebben we met die korting gedaan? Hebben we ons energiebedrijf opgebouwd of hebben we daar achtereenvolgend een stel potverteerders gezet, dat meer uit was om zichzelf en hun kleine kring van relaties te verrijken?”
“Ja, maar we profiteren allemaal van die zwaar gesubsidieerde stroomtarieven en hebben er niet aan meegewerkt om de tarieven elke maand een beetje te verhogen, al is het met 2%, zodat we na 50 of 60 maanden de subsidie hadden afgebouwd.”
“Ja, want van die subsidie profiteren juist de grote stroomverbruikers het meest.”
“Heren, ’...hadden we maar...’ legt nu geen zoden aan de dijk.”
“Bakra taki: Gedane zaken nemen geen keer.”
“Hou jij liever op met dat ouderwets gedoe van:‘bakra taki’, want wij zeggen het ook, a no bakra wawan. Dus: Srananman ook e taki:’Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.”
“Wat bedoel je daar nou mee?”
“O ja, jouw generatie heeft nauwelijks spreekwoorden op school geleerd. Dat betekent dat de kwaal of de wond nog erger wordt, als je geen pijnlijke, maar hoogstnoodzakelijke maatregelen durft te treffen.”
“Je bedoelt: als je die schaafwond niet meteen met jodium of ietwat verdunde Palm ontsmet, omdat dat arme kind anders pijn zal lijden en zal huilen, zal datzelfde kindje over een week met een ontstoken wond rondlopen en zal het nog meer pijn lijden, nu met spuitjes erbij, om die wond te genezen.”
“Zie het verkeer met zachte heelmeesters: alles mag, want we zijn te bang om zuiplappen en doodrijders boetes van 500 en 1000 srd op te leggen, hun auto-vliegmaschien meteen in beslag te nemen, want n’a wan poti hosselmang sa bin flei tapu n’a pasi.”
“En in plaats van strenge controle langs de Afobakaweg, vraagt men om meer ambulances. Dat is toch een omgekeerd beleid? Want de hardrijders blijven zichzelf en anderen dan doodrijden.”
“En als er weer eens bij een staatsbedrijf gestolen wordt, dan wordt de zaak onderling, buiten proces om geregeld, want anders gaan teveel koppen rollen.”
“En als een doktersechtpaar loterijbriefjes vervalst, gaan ze de bak niet in, nee toch, want anders zou dat afbreuk doen aan de medische stand. Dat doe je eerder met donkere jongens met vlechtjes, tok?”
“Maar gelukkig wordt er wel opgetreden op onderwijs. Als er een directrice, en ik noem dan expliciet de vrouwelijke vorm, met schoolgelden ervandoor gaat, wordt die op staande voet ontslagen.”
“Maar wordt het ontvreemde geld dan niet eerst teruggevorderd middels desnoods beslaglegging op auto, huis, sieraden en zo?”
“Nee, nee, waar moet dat arme mens dan gaan wonen? Volgens mij gaat de Bond dan gelijk in actie.”
“Zachte heelmeesters maken dieftige directies.”
“Even een vraag in deze case: was het niet deze Havo-school waar een paar jaren terug de Wilgoow-bond gedaan had gekregen dat de hardwerkende directrice plaats moest maken voor deze rommel?”
“Dat moeten we even natrekken.”
“Al met al was dit niet zo een beste week voor de vrouwen op hoge posten, want ook op het Minov-hoofdkantoor is er eentje gesnapt die met gemeenschapsgelden heeft gestoeid. De Pineut onderzoekt daar de zaak en die maakt geen grappen met dieftige ambtenaren.”
“Mijn hemel, waar gaan we naartoe als ook vrouwen de schatkist beginnen te plunderen?”
“Dan kunnen we de tent sluiten, net als Suralco.”
“Ik zeg: dat is de hele sfeer in het land: Ik kwam, ik zag en ik plunderde. Kijk hoe er met dienstvoertuigen en het dieseltanken wreed gesjoemeld wordt.”
“Maar gelukkig treedt OW-Don Rabin-met-het-hoedje keihard op; daar is ook geen zachte heelmeesters die door de vingers kijken en een oogje dichtdoen.”
“Daarom willen bepaalde lieden dit soort leidinggevenden weg hebben.”
“En dan misbruikt men vaak de vakbond om dit vuile werk te doen en soms met succes.
“Okay, we sluiten af. One for the float. Proost.”

Rappa

Advertentie