Ik merk dat sinds de intentieverklaring van de coalitie van samenwerkende politieke partijen wordt gepoogd om de Pertjajah Luhur en haar voorzitter onderuit te halen. Eerst was dit door een artikel waarin Somohardjo betiteld wordt als een vos. Dit artikel was zo verwarrend dat het feitelijk nergens op sloeg en niet eens een reactie waard was. Nu schrijft dhr. Ramdjielal een artikel over de machtsstaat vs rechtsstaat, waarin geprobeerd wordt om te ontkennen dat er sprake is van een opkomende machtsstaat zoals dat door de Pertjajah Luhur aan het volk bewust wordt gemaakt. Wil dhr. Ramdjielal de voorzitter van de Pertjajah Luhur hiermee bestempelen als een volksmisleider?

Wanneer we deze artikelen lezen, voert het ons weer terug naar de jaren ’80, de tijd na de coup. Toen werden er ook mensen betaald om het volk te misleiden door te verklaren dat er niks aan de hand was. Zonder aan het intellect te komen van de heer Ramdjielal, wil ik hem op een aantal punten wijzen die al een aantal keren zijn opgenoemd door dhr. Somohardjo, waardoor je duidelijk kan waarnemen dat de machtsstaat in opmars is:
- het betitelen van andersdenkenden als staatsvijanden;
- ten koste van alles de concentratie van macht te verschuiven naar het Kabinet van de president door het benoemen van task forces die alleen verantwoording moeten afleggen aan de president en niet aan het parlement, het hoogste College van Staat;
- het desavoueren van de rechterlijke macht door het te benoemen als kaf en koren, alsook het financieel afhankelijk houden van de rechterlijke macht door een drogreden op te geven dat het anders een dependance van het buitenland zal worden;
- het uithollen van ministeries door de task forces te benoemen, waardoor de minister geen of weinig inbreng heeft op het beleid, maar wanneer het fout gaat de minister de schuld krijgt, zonder pardon wordt weggestuurd en vervolgens geprobeerd wordt om karaktermoord op desbetreffende minister te plegen. Voorbeelden daarvan zijn voormalig minister van Financiën, mevrouw Wijnerman, en voormalig minister van Onderwijs, mevrouw Sitaldien;
- de beledigingen van de president aan het adres van de wetgevende macht en ons hoogste College van Staat door geen acht te slaan op de discussies in het parlement en ze een kiek te noemen. Het bedreigen door deze president van onze volksvertegenwoordigers om ze te "fileren";
- intimideren van mondige parlementariërs door ’s nachts auto’s naar hun huis te sturen;
- het ontnemen van vrije nieuwsgaring voor de media door bijvoorbeeld de wekelijkse persconferentie van de Raad van Ministers af te schaffen en hekwerk voor het gebouw van het kantoor van de VP te plaatsen, waardoor journalisten niet vrij op het erf kunnen komen om de ministers vragen te stellen, terwijl dat een aantal jaren geleden wel kon. Het bespreken en bedreigen van journalisten die een kritische houding hebben tegenover deze regering;
- met belastinggelden personen aan te vallen en te bespreken op staatsmedia door de "Goebels van Suriname".

Dit zijn enkele voorbeelden waaruit u vrijwillig kunt opmaken dat de rechtsstaat in gevaar is. Zoals eerder gezegd in het artikel voelt het aan als 1980. Toen begon men ook personen te intimideren, toen zeiden de machthebbers en hun aanhang ook dat er niks aan de hand was, daarna begonnen de toenmalige machthebbers gebouwen in brand te steken, toen was er volgens de toenmalige machthebbers ook niks aan de hand totdat .... we op een ochtend in 1982 wakker schrokken en de Surinaamse geschiedenis voorgoed een zwarte pagina kreeg dankzij deze machthebbers. Ik - en samen met mij de structuren van de Pertjajah Luhur - kies er deze keer voor om medicijnen te drinken voordat een ziekte toeslaat: voorkomen is beter dan genezen. Dringi yu dresi, no wakti siki!


Soetimin Marsidih

Advertentie