De situatie van gepensioneerden van stichtingen die vallen onder de Staat is nog meer vertroebeld met de invoering van Fiso. Veel stichtingen plegen handelingen naar het personeel toe ingevolge de Personeelswet, maar wanneer het erop aankomt, zijn ze geen landsdienaar.

In een brief aan vicepresident Robert Ameerali kaart de voorzitter van de Centrale van Landsdienaren Organisatie (CLO) het probleem van deze gepensioneerden aan. Hij wijst erop dat ook bij het ’s Landshospitaal de titel onduidelijk is, waardoor de situatie voor de werknemers van die organisatie steeds onzekerder wordt als het gaat om de voorzieningen van hun oude dag.

“De Personeelswet stelt dat landsdienaren niet langer dan 10 jaar op A.O. (arbeidsovereenkomst)- basis mogen, toch blijkt dat vooral de schoonmaaksters deze status blijven behouden,” schrijft de CLO. “Zij kunnen derhalve niet van een verdiende pensioen genieten, niemand die daar een vinger voor uitsteekt.” De CLO benadrukt dat met de Fiso-kwestie het pensioen van de mensen in zeker mate niet te herleiden is. “En de overheid werkt niet aan een degelijke oplossing van dit probleem,” wijst de CLO-voorman de vp terecht. Ook haalt hij het probleem van de SBB (Stichting voor Bosbeheer en Bostoezicht) aan waarbij werknemers door de LBB (Landsbosbeheer) zijn uitgeleend. “Bij de stichtingen binnen het ministerie van LVV is het allemaal te gek.”

De CLO vindt dat deze en vele andere oorzaken in dit opzicht op kort termijn structureel moeten worden opgelost. Dat is dat ook de reden volgens de CLO dat zij haar kennis en ervaring ter beschikking van de regering stelt.

Advertentie