Negentig procent van de veroordeelden aan wie voorwaardelijke invrijheidstelling (vi) is verleend door minister Edward Belfort, blijkt recidivist te zijn. Een grote groep van deze criminelen is zelfs drie tot vijf keren recidivist geweest en heeft geen resocialisatie ondergaan. Enkelen zijn zelfs tien keren recidivist geweest. Van de 105 personen die in vrijheid zijn gesteld, heeft veertig procent ernstige berovingen gepleegd. Twintig procent van de criminelen was voor moord en doodslag opgesloten, terwijl vijftien procent verkrachters is geweest. Enkelen hebben ook minderjarige meisjes verkracht. De rest van de in vrijheid gestelden heeft zich schuldig gemaakt aan inbraken en andere lichte strafbare feiten.

In een reactie zegt ex-minister van Justitie en Politie en VHP-parlementariër en partijvoorzitter Chandrikapersad Santokhi dat het verlenen van VI geen recht is. ''VI kan verleend worden zoals de wet zegt, maar dan moet dit geschieden op basis van beleid. De wet heeft nimmer gezegd dat vi MOET worden verleend''. Santokhi zegt dat tijdens zijn bewind er voldoende onderzoek is gedaan en richtlijnen zijn vastgesteld.

Drie componenten
Om vi te verlenen moet er aan drie componenten worden voldaan, stelt de ex-minister. ''Als eerste hebben we de taak de samenleving te beschermen. De tweede is dat je een persoon straft voor een feit dat is begaan en de derde component is dat je die persoon die gestraft wordt ook resocialiseert. Als je komt met een vi-beleid moet worden voldaan aan deze drie componenten''. Santokhi zegt dat onder zijn ministerschap was gebleken dat een moordenaar die voorwaardelijk in vrijheid was gesteld, wederom een moord had begaan. Ook had een verkrachter wederom een persoon verkracht, na in vrijheid te zijn gesteld. Dit was de reden waarom er richtlijnen werden vastgesteld."

Als je als verantwoordelijke merkt dat iemand die ernstige strafbare feiten heeft begaan, niet is voorbereid op een terugkeer in de maatschappij, dan moet je dat niet geven, omdat het algemeen belang belangrijker is dan het individueel belang''. Volgens Santokhi kan vooraf getoetst worden of een crimineel inderdaad genoeg is geresocialiseerd of niet. Het toekennen van vi aan criminelen die voor negentig procent recidivisten zijn, noemt Santokhi wanbeleid en wanbestuur. ''De timing ervan is alvast totaal niet goed. De samenleving verkeert al in doodsangst en dan trakteer je haar met 105 extra criminelen. Dat hebben wij totaal niet nodig. De minister slaat de plank totaal mis, als hij zegt dat er een resocialisatiebeleid hieraan vooraf is gegaan, want dat is niet gebeurd''. Santokhi zegt dat het ondoordacht beleid van het ministerie van Justitie en politie ervoor heeft gezorgd dat de politieagenten nu ook nog controle moeten uitoefenen op de vrijgekomen criminelen, waardoor de druk alleen maar is toegenomen.

ASP

Advertentie